Yüreðimdeki binbir türlü acýnýn küllerini denize býraktým bu sabah
sanki binbir dereden getirilmiþ binbir þifalý suyla yýkanmýþ gibi bir ruh hali ile
tertemiz, sevgiye aç ve þevkatli...

Yakamoz dolu sahillerde dolaþýrken bile seninle yüreðim bu kadar sakin deðildi
Yüreðim þimdi baðýrýyor n'olur, n'olur biraz SEVGÝ...
O kadar sakin bir baðýrýþ ki sen bile duymuyorsun
Yüreðimin yanýndasýn oysa...

Oysa çok deðil 3-4 ay önce yine bu satýrlarda buluþtuðumuzda senle
Yani onla (yani yüreðimle)
Yüreðimdeki yangýnlarý birayla söndürmeye kalkmýþtým hatýrlasana...

Sonra keþfettim zamaný,
zamanla öðretti bana bilgeliðinden bir parça
zamanla yaþamayý öðretti
zamanla paylaþmayý acýlarýný
zamanla yitirmeyi yüreðindeki yaralarý...

su gibi akýp gittin zaman
içinde sahte duygularým
gerçek sevgilerim
teþekkürlerimle...

Ve sana gelince þimdi daha dingin ve önümü görebilirken...
seninle gidilebilecek en son yere kadar gittik sen geri döndün ben yoluma devam ettim ne mutlu...