Hava kararmýþ, neredeyse aydýnlacak
Yavaþ, yavaþ ruhumda...
Ve yaðmur yaðacakmýþ gibi hýrçýnken hava,
Kendimi bir yaprak gibi hissediyorum dýþarda.

Saat sabahýn beþ'i hafiften çakýr keyifim,
Rüzgar esiyor delicesine,
Ýçinde beþiktaþ civarýndan sahil kokularý.
Belkide iki aþýðýn kavgasýný duyuyorum rüzgara karýþmýþ.

Rüzgardan mý alkolden mi bilinmez sallanýyorum,
Bazen öyle acýmasýzki rüzgar
Üþüyorum, seni düþünüyorum,
Titriyorum...

Düþünüyorum, sorguluyorum, üzülüyorum, aðlýyorum
Ama içime, aðlayacak cesaretim yok...
Bir ara iki sevgili görüyorum yolda, sarmaþ dolaþ sevgi dolu,
Ýçim burkuluyor, öylesine korkuyorumki aþktan...

Hah yaðmurda yaðmaya baþladý iþte
En sonunda bulutlarýda aðlattým halime...
Hay aksi þemsiyemde yok.
Neyse zaten önemide yok, boþvermiþim kendimi...

Yürüyorum, yavaþ yavaþ evime yaklaþtým
Sokak ýþýklarý, yapraksýz dallar, bomboþ sokak...
Sanki film gibi, bende filmin en komiði
Ama en hüzünlüsü, en yeteneksizi, hiç güldüremiyor...

Kafamý kaldýrýp bir ara aya bakýyorum
Sonrada kendime...
Önümden geçen hamile kediden bile deðersizim
Þu boþ sokakta, þu boþ saatte...

Yaðmurda iyice hýzlandý
Bende adýmlarýmý hýzlandýrsam iyi olacak...
Yoksa karamsarlýðýmla yaðmuru bile alt edeceðim.
En azýndan birþey benim hakkýmda iyi düþünsün...

Ýþte bizim sokak,
Yine ayný park, yine ayný yol, yine ayný binalar...
Kapýyý açacaðým ama biraz zorlanarak hah tamam açýldý iþte
Bu binaya girince kendimi güvende hissediyorum nedense?

Aktör kapýyý açar, içeri girer, üzerini deðiþtirir,
Yataðýna uzanýr...
Bu düþüncelerine birazda orada devam eder...
Son duyduðu ses sabah ezanýdýr, birde güneþin göz kýrpýþýný hisseder yanaðýnda...

Uyur, uyur, uyur...
Rüyasýnda ne mi görmüþtür...
Bilinmez... Zaten oda hatýrlamaz...