YOLCU
Rüzgara karþý yürüdü.
Birinci adým…
Ýkinci adým…
Üçüncü adým…
Alabildiðine esiyordu rüzgar.
Dallarý, çiçekleri,
Aðaçlarý, börtü böcekleri;
Koparýp esiyordu beraberinde.
Korktu yolcu.
Durdu…
Geriye baktý,
Yoktu...
Ýleriye baktý.
Iþýðý gördü.

Adým attý ileriye korkak ama umutlu.
Nasýl da acýtýyordu rüzgar yüzünü, ellerini?
Nasýlda uðulduyordu derinden?
Ürpertiyordu içini yolcunun.
Iþýða baktý yol aldý.
Yolunda giderken yolcu düþtü.
Caný yandý çok yandý…
Aðladý…
Geriye baktý.
Yoktu…
Ýleriye baktý.
Iþýðý gördü.

Adým attý ileriye korkak ama umutlu.
Acýrken caný ve
Yolunda giderken yolcu;
Bir papatya gördü.
Nasýl da direniyordu rüzgara.
Nasýl da sýmsýký tutunmuþ topraða…
Sevdi onu.
Ama koparamadý, kýyamadý…
Iþýða baktý, yol aldý…

Yolcu rüzgara karþý yürüdü.
Alabildiðine esiyordu rüzgar…
Dallarý, çiçekleri,
Aðaçlarý, börtü böcekleri
Koparýp esiyordu beraberinde.
Korkak, umutsuz yürüyordu yolcu…
Iþýðý gördü.
Yakýndý artýk.
Sevindi…
Daha hýzlý daha hýzlý yürüdü.
Hani bir el uzatsa dokunuverecek.
Son üçüncü adým...
Son ikinci adým…
Son adým…
Rüzgar dindi.
Güneþ açtý.
Papatyayý gördü gülümsüyordu.
Iþýk oradaydý ve yaklaþýyordu.
Gözleri kamaþýyor göremiyordu yolcu.
Öyle parlak öyle güzeldi ki…
Yolcu baktý ýþýða…
Iþýk baktý yolcuya…
Gördüðü kendisi ta kendisiydi karþýsýnda.
* * *
____________________

Sevgi ve ýþýkla kal…


Bilirkiþi Serapis Bey: Nedir senin bu ýþýk takýntýn anlamadým ki. Tamam aydýnlýðý seviyorsun anladýk. Sevgi ve ýþýkla kal …Hadi onu da anladýk. Ne þimdi bu? Yolcu, ýþýk falan.