ÖÐRENMEK VE ÖÐRETMEK


Sahira o cennet bahçesinden bu cennet bahçesine süzülürken Sirius’dan üç melek geldi. Dediler “sana bir müjdemiz var”
-     Nedir nedir!?…
Meraklanmýþtý Sahira.
-     Zamanýn geldi dünyaya gidiyorsun. Þimdi bir serçe olup konacaksýn evinin penceresine. Göreceksin dünyadaki aileni.
-     “Ýstemiyorum” dedi Sahira usulca.
Kaçarken oldu bir serçe
Konuverdi bir pencereye
Annesi anladý mý ne
Baþladý konuþmaya serçeyle
-     Sen ne güzelsin þeysin böyle
-     Hoþ geldin evime.
Sahira’nýn gözleri gördü annesini
Annesinin gözleri serçeyi.
Uçtu geldi Sahira cennetine. Meleklere dedi. “Ýstemiyorum.”
Duymuþtu dünyalýk hikayeleri. Korkmuþ muydu ne? Ýstemiyordu iþte. Gitmeyecekti dünyaya. Þiddet vardý dünyada. Açlýk vardý. Yoksulluk vardý. Çocuklar ölüyordu Afrika mýydý neydi ?Ýþte orada.Düþünceli yürürken cennetinde, bilge ruh geldi.
-     Zamanýn gelmiþ dünyaya gidiyormuþsun.
Dedi Sahira “gitmiyorum.”
Anlamýþtý bilge ruh. Korkuyordu Sahira. Baþladý anlatmaya.
“Ýnsan demek sevgi demektir. Sevgi demek bütünlük demektir. Görmedin mi annenin gözlerindeki sevgiyi. Nasýl sevdi o küçük serçeyi.
Ýnsan demek hissetmek demektir. Nasýl hissetti annen o küçük serçeyi?
Ýnsan demek duymak demektir. Annen duydu o küçük serçeyi.
Öðrenmek ve öðretmek için gidersin dünyaya. Ama iyiyi öðretirsin ama kötüyü. O senin iraden iþte. Unutma öðrenmeye ve öðretmeye gidiyorsun.Ýnsan demek varolmak demektir.”
Sahira merak etti sevgiyi. Görmeyi, dokunmayý, hissetmeyi. Annesinin gözlerindeki ýþýltýyý hatýrladý. Uçtu bir serçe olup pencereye.
Annesi ile geldi yine göz göze.
Annesi dedi “gitme.”
Bir iki kýrýntý verdi serçeye.
Karnýný severek dedi “bak bu minik bir serçe”
Döndü Sahira cennete.
Ýstiyor muydu dünyayý ne?
Bilge ruh neler anlatmýþtý öyle.
Kendi kendine söz verdi iyiyi öðretmeliyim diye.
Melekler geldi dediler “hazýr mýsýn?”Sahira biraz korkak , umutlu ve meraklý dedi “evet.”Uzattýlar ona bir antlaþma imzaladý. Sýradaki insan adaylarý “görüþeceðiz yine dünyada” diyerek vedalaþtý. Melekler sardý etrafýný “asla yalnýz olmayacaksýn biz hep seninleyiz”. Bilge ruh göz kýrptý uzaktan dedi “unutma seninleyim.”
Açýldý cennetin kapýsý. Annesinin kucaðýndaydý iþte. Bilge ruhun dediði gibi hissetti annesinin kokusunu. Annesi nasýlda sevgiyle bakýyordu. Gülümsedi Sahira. Annesi dedi “meleklere gülümsüyor.”
Sahira çýktý geldi cennetten dünyaya. Korkularýyla, umutlarýyla, meraklarýyla . O söz vermiþti iyiyi öðreteceðim diye.
Sen ne öðretiyorsun?
Sevgi ve ýþýkla kal…

Bilirkiþi Serapis Bey: Ýyi güzel hoþ yazýyorsun da Ayþa’ným bu arada sen ne öðretiyorsun!?