KÜÇÜK ÞEYLER

Hani, her þeyin bir anlamý vardýr ya. Bulunduðun ortamýn, yaptýðýn iþin, kavgalarýnýn, sevgilerinin… Hiç bir þey boþuna deðildir aslýnda. Yaþanýlan her gerçeðin bir görünen anlamý bir de görünmeyen anlamý vardýr. Nedir peki o görünmeyen soyut anlam?

Bir kapý kapanýr yaþamýmýzda. Dünya baþýmýza yýkýlmýþtýr. Oysa aradan geçen zaman gösterir ki; evet bir kapý kapanmýþtýr ama hemen akabinde yeni bir kapý açýlmýþtýr. Fakat kapanan kapýyla o kadar meþgulüzdür ki açýlan o yeni kapýyý fark edemeyiz. Fark ettiðimiz ve takýldýðýmýz tek þey yýkýlan dünyamýzdýr. Komik aslýnda deðil mi? Ve yine o aradan geçen zaman þunu da öðretir: seni kahredip umutsuzluða iten o kapanan kapý geçip giden o zaman içerisinde o kadar da acýtmaz.

Ýnsan yaþama önce emekleyerek baþlar. Sonra küçük küçük adýmlar. Bülent Ortaçgil’in þarkýsýnda olduðu gibi. Küçük þeyler aslýnda hayata anlam katar. Küçük küçük þeyler bizi usandýrýr. Küçük þeyler mutlu eder ya da küçük þeyler düþündürür. Ve küçük þeyler yönlendirir. Gün gelir geriye bakarsýn. Küçük küçük adýmlarla ne de çok yol almýþsýndýr. Kilometrelerce yol. O yolda yeri gelmiþ düþmüþsündür. Yeri gelmiþ koþmuþsundur. Kaybolmuþsundur bazen o yolda. Bazen de “ o yola mý sapacaðým yoksa bu yola mý?” diye bocalamýþsýndýr. Kýrýlmýþsýndýr bazen , ama kýrmýþsýndýr da. O yol senin yolundur iþte. Acýsýyla tatlýsýyla. Taþýyla topraðýyla. Uçurumu, kenardaki çiçekleri ve aðaçlarýyla. Hatalarý ve sevaplarýyla da senindir o yol. Baþkasýna deðil sadece sana aittir.

O kilometrelerce yolda ilerlerken fark ediverirsin yaþamdaki o küçük þeylerin sebepsiz ve boþ olmadýðýný. Her þeyin ne kadar da anlamlý ve güzel olduðunu. Hatta kapanan o kapýlardaki güzelliði bile görürsün. Nasýl olsa bilirsin yenisi zaten açýlacak. Kim bilir belki de açýldý .

Yaþanýlanýn görünen sebebini biliriz çoðu zaman.Peki yaþanýlanýn o görünmeyen soyut sebebi? Ýþte o da galiba evren dediðimiz sonsuz örgüde mutlaka bir yerinin ve anlamý olduðudur. Ýnsan, olaðanüstü bir varlýk deðil midir? Düþünen, hisseden ve varolan.

Sevgi ve ýþýkla kal…

Bilirkiþi Serapis Bey: Ýnsan vardýr hayat verir, insan vardýr can alýr. Ýnsan vardýr yetimi elinin tersiyle iter, insan vardýr bir dilim ekmeðini bölüþür yetimle. Ýnsan vardýr güzelliðine kýyýp dokunamaz bir çiçeðe, insan vardýr çiðner geçer. Eee herkesin bir yolu vardýr. Senin yolun nasýl bir yol…