Hayat yaþamaya deðer...
Eðer bir rüzgar gibi hafif hissediyorsan kendini,
Eðer hala iyilik yapabiliyosan,
Hala bir damla sýcaklýk kaldýysa kalbinde.

Hayat yaþamaya deðer...
Sokakta yürürden pardon diyorsan çarptýðýn adama,
Çýlgýncasýna zevk alýyorsan sevdiðin iþle uðraþýrken,
Yada sinirlendiðinde bile sýrýtabiliyorsan sinsice...

Hayat yaþamaya deðer...
Eski bir aþkýn ardýndan tekrar filizlendiðinde kalbin
Tekrar birini sevmek için çarpmaya baþladýðýnda
Tekrar eski ritmini yakaladýðýnda düm teka dümtek...

Hayat yaþamaya deðer...
Eðer tekrar denizin kokusunu alabiliyorsan
Dýþarýya çýktýðýnda çekince havayý içine umut dolabiliyorsa
Ve yaþama sevincini tekrar bulabildiysen...

Ama birde sorgulamaya baþlarsan hayatý
En ince detayýna kadar
O kadar çok sebep bulursunki hayatýn karþýsýnda
Hepsi seni bekler sorularýnýn cevabý olarak...

Denizin içinde biraz çöp,
Havanýn içinde biraz toz,
Yaþamýn içinde biraz ihanet,
Kalbinin içinde biraz buz...

Hepsi batar insana
Zaten insaný insan yapanda düþünmek ya
Bütün düþüncelerini bir anda düþünmeye çalýþýr beynin
Karýþýrsýn..

Ama boþvereceksin geniþ olacaksýnki yaþayabilesin
Tekrar durulduðunda beynin
Hayat yaþamaya deðer diyebilmek için
Kendinden fazla kimseye deðer vermeyeceksin...