Direnmenin anlamý yok; geldi iþte yine, yeni yýl. Yani en kliþesinden, bir yýl daha yaþlandýk, olgunlaþtýk, hatalarýmýzý gördük, hayatlar kattýk hayatýmýza...Hayallerimize ulaþtýk veya ulaþamadýk, sevdiðimiz insanlarla devam halindeyiz veya ayrýldýk. Direnmemek gereken en önemli þey, yeni yýl, gidenden belki de farklý olmayacak bunu kabul etmek. Tabii biz çaba harcamadýðýmýz sürece.

Geçen yýl ben bir sürü þey öðrendim; örneðin gereksiz hýrslý, gereksiz sorumluluk alan, sonra da yüzünde sivilceler çýkan bir kadýn olduðumu...Sonra simetriden az geride, düzen hastasý olduðumu ve insanlarýn hayatlarýný kontrol etmek gibi bir huyum olduðunu öðrendim. Son 1 ayda bu negatif yanlarýmý törpülemeyi öðrenmeye baþladým. Þimdi yeni ya gelen yýl, herhalde daha da çok pratik yapma imkaný bulacaðým. Beyaz sayfa falan ya, geçen yýl baþladýðým spora daha sýk gideceðim mesela...Eh, umut fakirin ekmeðidir, siz de dileyin belki olur bu sene.

Ama bu AB’ye girdiðimizde birden herkesin superman olacaðý gibi bir düþünce tabii. Birden herkes daha uzun süre seks yapacak kudrete sahip olacakmýþ, her yer güllük gülistanlýk olacakmýþ, kadýnlarla erkekler eþit olacakmýþ, eðitim düzelecekmiþ gibi davranmanýn anlamý yok. Ne AB ne de yeni yýl biz uðraþmadan tepside mükemmel hayatlar sunmuyor.

Mesela ben geçen sene, 3 yýldýr beklediðim, askerde ardýndan aðladýðým, ( hatta onun için yazdýklarým yüzüden izedebiyatý birbirine sokmuþtum :) ) aþkýndan öldüðüm sevgilimi terk ettim. 1 aylýðýna da olsa O’nu delicesine üzdüm. Eþeklik bende...Kontrol ve güç manyaðýym ya, adam azýcýk salýnca hayatý hemen huysuzluk yaptým, çekip gittim. O’nu deli gibi sevdiðim halde, gittim baþka insanlarla görüþtüm. Çünkü baþlangýçta bana onlar daha güçlü gelmiþti. Eþeklik iþte...1 aylýðýna sevgilimin kýymetini bilemedim geçen sene. Sonra O, benim tüm eþekliðime raðmen doðum günümde elinde çiçeklerle, en güzel giysilerini giymiþ halde geldiðinde, elim ayaðým, dilim, huysuzluðum çözüldü...Geçen sene yaptýðým en iyi þey, sevgilimin kýymetini anlamak oldu.

Bir daha O’nu üzmemem gerektiðini, çünkü kimsenin O’nun kadar beni sevemeyeceðini gördüm.

Gereksiz takýntýlarla 3 sene çocuða, gençliðini yaþatmadýðým halde hala bana katlandýðýný fark ettim. Siyah giymekten vazgeçtim sonra...25 yaþýnda, siyahýn hiçte beni ilgilendiren bir renk olmadýðýný anladým. Ben mümkünse daha pembe, sarý, turuncu olmalýyým 2005’te...Çünkü, turuncu giydiðimde herkes beni daha çok seviyor. Neredeyse belime gelen, artýk kezban halini almýþ sarý saçlarýmý da kestirdim. En kýzýlýndan boyadým.

Gereksiz sorumluluk olacak her iþimi de devrettim ekip arkadaþlarýma. “Yapmýyorum kardeþim bundan sonra ben bu iþleri, buyrun herkes görev tanýmýný bilsin. Ben bundan sonra toplantýlara pembe pantolonumla gireceðim, iþinize geliyorsa!?” deliliðini de yaptým. Sanki herkese pek iyi geldi bendeki bu hal. Birden insanlar daha sempatik davranmaya baþladýlar bana. Ya hoþlarýna gitti ya da korktular, orasýný pek anlamadým.

“ Abi, hatunun üstüne çok gitmeyelim; 2005 planlarý var, yazmaz valla!” Muhtemelen böyle oldu.

Olsun, ben 2005’e oldukça eðlenerek giriyorum. Kimseyle de iktidar savaþým yok artýk; ben susunca savaþ da olmaz zaten, çünkü savaþ iki kiþiliktir. “Sen bilirsin" deyince kavga çýkmazmýþ ya, o hesap bundan sonra. Tabii geçen yýllarda oluþturduðum “cadý”, “ psikopat” tanýmlamalarýný deðiþtirmek zaman alacak, ama olsun.

Süper eðlenceli ve kendinizi keþfettiðiniz bir yýl diliyorum size...Delirmeden, daralmadan, kendinize zaman ayýrýn bence...Çünkü gördüðünüz gibi direnmenin anlamý yok, habire yeni yýl geliyor, zaman akýyor, sonra arkaya bakýp üzülmeyelim.

Ýyilikler,

Esrosh