Ülkemizde yýllardýr bir türlü çözülemeyen konu, türbandýr. Liseden hatta ortaokuldan baþlar, imam hatipliler, orada olanlar, sen baþka dünyanýn insaný olarak konumlandýrýrsýn kendini, kimi zaman baþý örtülen kýzlara üzülür, zorla yaptýrýldý zannedersin, bazen baþlarý baðlý kýzlarýn sokakta sevgilileri ile geziþ þekillerine hayret edersin… Baþýný örtmenin bir anlamý olduðunu bilir ama o anlamý görselde yakalayamayýnca bir garipsersin. Sorgulamalar o yýllarda baþlar aslýnda… Ama kendimizi bildik bile vardýr bu birkaç santimetre karelik kumaþýn kavgasý.

Zaman geçtikçe, biraz aklýn ermeye baþladýkça anlarsýn ki aslýnda dert o kumaþa atfedilen, aslýnda kökeni dahi olmayan, anlamdýr. Kadýnýn minik bir þeytan gibi gösterildiði ve sadece saçýnýn teli ile karþý cinsi etkileyebildiðinin düþünüldüðü bir dünyada, kadýný zapt etmeye, erkeði korumaya karþý alýnmýþ bir önlemdir. Hiç anlayamamýþýmdýr bir kadýnýn saç telleri yüzünden bu kadar baskýlanmasýný. Veya üstüne örtülen çaputlarýn, kadýnýn cazibesini ne þekilde örttüðünü…

Aslýnda tüm dinlerde öðretilen ve bizi insan yapan kavramlarýn dýþýna çýkýp, birkaç parça çaputla uðraþmanýn ne menem bir fayda saðlayacaðýný bize hala çözebilmiþ deðilim.

Ülkelerin deðerlerinin ve yapý taþlarýnýn inanç sistemleri ile karýþmamasý gerektiði fikrinin savunucusuyum. Çünkü bir devlet, o aile gibi durmasý gereken toplumun baþýný örten çatý olmalý ve herkesin kafasýný yaðan yaðmurdan, çakan þimþekten korumalýdýr. Uzun, kýsa, sarýþýn, esmer, tombul, zayýf ayýrmadan. Ama bu ayýrmama iþi devreye girdiðinde mevzu çaputa geliyor yeniden.

Çaputu takaný da korumasý gerekiyor damýn. O zaman objektifliðini kaybetmekten korkuyor dam. Peki, ey sevgili çatý, madem hepimizi korumak istiyorsun, gel hepimizi koru ama beyni henüz seçimlerini yapacak olgunluða eriþmemiþ, yönlendirilmeye açýk, kimliðini bile henüz çözememiþ küçük bireylerin de tarafsýz büyümesini, kendi iradeleri ile taraf olacaklarý zamana kadar saðla.

18 yaþýna gelindiðinde, yapýlan her yanlýþýn bir bedeli varsa ve ödeniyorsa, o yaþa kadarkilerin çevresel faktörlerini dengede tut. Üniversiteye okumaya, kocaman adamlar olmaya veya olmamaya giden, kim olduðunu anlamaya baþlama dönemine girmiþ insanlara karýþma.

Kamusal alanlarda görev alan, öðretmen, iþçi, hukukçu, bakan, bakmayan, seçilmiþ veya seçtirilmiþ kimliklerin çaputla iliþkisini dengele. Dengele ki, duruþundaki dengeyi herkes anlasýn. Herkes sana hak versin, saðlam bir çatý olduðuna inansýn. Genç beyinlerin, özgür iradeleri ile büyümelerine destek ol ve ona göre bir eðitim sistemi koy ki, o sisteme öyle bir giyim/kuþam mantýðý getir ki, sadece baþýmýzý örten, ayaðýmýzýn altýndaki topraðý kollayan olma, birey olarak hepimizi seven, koruyan çatý ol.

Ancak o zaman bu kumaþ kavgasý biter, ancak o zaman herkesin birbirini insan olarak deðerlendirdiði zamanlardaki gibi yaþarýz, ancak o zaman aslýnda ortada var olmayan sorunlar gerçekten yok olurlar, ancak o zaman biraz “biz” oluruz. Ancak o zaman, ancak bir yol gösterici ve düzenleyici ile toplumlar hoþgörüyü, kabullenmeyi, saygý duymayý öðrenirler.
Ama derdin çatý deðil, tente olmaksa, sýðýþabildiði kadarýný koruyan olmaksa, o zaman zaten bizim çaput kavgasý daha çok uzun yýllar sürer gider.