Temmuzun ortasý, tam da sýcaðýn her þeyi kýzýþtýrdýðý ayýn tam ortasý. Gece yarýsýnýn da tam ortasýnda buluþma kararý almýþtý içindeki uhdelerle. Mutfak balkonunun kapýsýyla oturduðu odanýn penceresi arasýnda oluþan hava akýmýnda serinlemeye çalýþarak, bir yandan düþünüyor bir yandan kaþýnýyordu sivrisinek ve yakarcalarýn ýsýrdýðý kol ve bacaklarý yüzünden. Sessizliðin sesinden ilham almaya baþladý, az önce arkadaki parkta gýcýrdayan salýncaðýn sesinin dinmesiyle. Boncuk boncuk terler beliriyor anlýnda ve boðazýndaki kuruluðu gidermek için ara ara önündeki masanýn üzerine az önce dolaptan çýkardýðý cam þiþedeki suyu kafasýna dikiyordu. Her seferinde dudaðýndan sýzan damlalarý sol bileðinin üstüyle imha ediyordu klavyenin üzerine düþmesin diye.
Henüz birkaç saat geçmiþti dün alýp okumaya baþladýðý ve bugün bitirdiði kitabýnýn üzerinden. Hikayelerin etkisi hala yüreðinden damarlarýna pompalanýyor ve daha da sýcak basmasýna neden oluyordu vücudunun. Kafasýndaki kurmacalarla ve maceraperest hayallerle akýl oyunlarýna kaptýrýp kendini farkýnda bile olmadan tebessüm ediyordu. Yapraklarýn hafif hýþýrtýsý ise onu irkiltiyor, bu tebessümünü yarýda kesiyordu. Su þiþesine doðru eðilip bir yudum daha almak istediyse de þiþenin dibini gördüðünde ancak aðzýný ýslatabilmiþti. Bu tatminsizlik kendisini mutfaða kadar götürme eðilimi oluþturdu içinde ancak bir türlü kanepenin üzerine yaydýðý o gevþek cüssesini kaldýramýyordu. Bir an gücünü ve iradesini toplayarak ani bir kalkýþ yapýp mutfaða yöneldi.
Mutfaktaki açýk kapýdan bir takým fýsýldaþmalar geldiðini fark etti. Iþýðýný yakmadý mutfaðýn ve orada fýsýldaþmalara kulak kesildi ilgisiz bir ajan gibi. Birkaç konuþma sonrasýnda susuzluðunun verdiði rahatsýzlýða daha fazla dayanamayarak antrenin ýþýðýný açtý ve ýþýðýn yansýmasýyla fýsýldaþmalarýn tonu ve konusu bir anda deðiþiverdi. Dolabý açýp suyu almaya yeltendiði an yine fýsýldaþmalara takýldý meraklý kulaklarý. Bu kez karþýdaki yarým aralýk pencereden gelen konuþmalarýn kendisine dokunduðunu sandý. Hemen dolabý açýp suyu aldý ve dolabý kapatarak ýþýðý söndürdü. Konuþmalarýn tonu tekrar deðiþti ve kolayca duyulabilecek fýsýltýlar haline geldi yeniden. Onun haberi olmadýðýný sanarak onun hakkýnda konuþmalarýný onlardan haberiszce balkon kapýsýnýn tülünün arkasýnda, sandalyeye oturmuþ büyük bir þaþkýnlýkla dinliyordu. Kýzlarýn kendisi hakkýnda güzel düþünceleri karþýsýnda zevke gelmiþ, gönlü serinlemiþti. Dolaptan alýp içtiði su bile bu kadar ferahlatamamýþtý içini. Duyduðu bu hoþ sözlere karþýlýk vermek istedi ancak buna cesaret edemedi. Belki de onlarý orada gizlice dinlediði için yersiz bir suçluluk duygusu içine girmiþti. Her neyse dedi ve iç çekerek tekrardan odasýna geçip kalktýðý kanepenin üzerine yayýldý, kucaðýna laptopunu aldý ve yazmaya baþladý..
Bir kaç satýr zar zor yazabildi. Çünkü içindeki yazma isteði gitmiþ yerini baþka þeyler almýþtý. Kývranýyor, yayýldýkça yayýlýyordu kanepenin üzerine. Elindeki bilgisayarý masanýn üzerine býrakýp düþünmeye baþlýyordu yine tatlý tatlý. Derken davetsiz misafir gibi çýkan hava akýmý yüzünden mutfaðýn kapýsý fena halde gürültülü bir þekilde çarparak kapandý. Bu da onu yerinden sýçratmaya ve aklýnýn allak bullak karýþmasýna yetmiþti. ‘Neler düþünüyorum ben yine yersizce’ diye kendine kýzdý. ‘O kadar iradesiz miyim ben? Git yat bu saatte ne iþin var burada’ diye söylendi durdu. Yayýldýðý kanepenin üzerinden isteksizce kalkýp yatak odasýna mahkum edasýyla yürüdü, sanki kollarýndan inzibatlar sürüklüyormuþçasýna.
Çok yorgundu, bitkindi gözleri. Zorla açýk tutuyordu onlarý. Aðzýna bütün bir yumurta sokuyormuþçasýna dudaklarýný esneterek esnedi. Her mimik ve jestiyle tam da uykusu gelen bir adamý oynuyordu. Yataðýnýn önüne geldiðinde býrakýverdi bazanýn üzerine kendisini. Akabinde löööp diye bir ses, gecenin bütün sessizliðini gasp etmiþti. O ise uyuklamaya ve sýzmaya doðru yelken açmýþtý. Hafif bir tebessümle uyur uyanýk bir halde özlemini çektiði tatlý uykusuna dalmýþtý..
Üzerinden pek fazla zaman geçmemiþti. Uyuþtuðu kolunu, vücudunun altýndan kaldýrmaya çalýþýrken ettiði hareket gözlerini açmaya ve bu da onu uyandýrmaya yetmiþti. Sýrýlsýklamdý üzeri, terler alnýndan süzülüp gözlerinin içine girdi ve hafif bir yanma hissettiði gözünü ovuþturmaya baþladý. Bir yandan da boðazýnýn kuruluðu ve dilinin damaðýna yapýþtýðýný fark ediyordu. Tekrar zoraki bir devinimle kalkýp miskin miskin yürümeye baþladý mutfaða doðru. Mutfak kapýsýný açýnca hava akýmýndan olsa gerek tatlý bir esinti hissetti yüzünde. Gülümseyerek içten bir ‘oh’ çekti. Dolabýn kapaðýný açtý su dolu þiþeyi çýkarýp dolabý kapattý. Þiþenin kapaðýný açacaðý sýrada gözü karþý pencereye iliþti. Fýsýltýlar kesilmiþ, gece lambasýnýn loþ ýþýðý perdede gölge oyunu oluþturmaktaydý. Biran gözleri perdeye takýlý kaldýktan sonra þiþeyi kaldýrýp baþýna dikti, lýkýrtýlar eþliðinde yarým litrelik pet þiþedeki suyu bitiriverdi tek seferde. Birden canlanýverdi. Damarlarýndaki kan akýþý hýzlandý. Biraz önceki miskin halinden eser kalmadý. Vücudunun gevþemiþ bütün kaslarý sýkýlaþtý, sertleþti, dikleþti. Buna raðmen tekrar yataðýna serilip uyumayý denedi, baþaramadý. Ýkiþer veya üçer defa saða sola döndükten sonra sýkýlarak yataðýndan oflaya puflaya kalktý. Kanýndaki hareketlenme vücudunu ve düþüncelerini de harekete geçirmiþti. Göreve hazýr bir komando kadar çevik ve atletikti. Kendisini çok güçlü hissediyordu. Azgýn bir boða gibi arenada güreþebilirdi. E ne de olsa eski güreþçilerdendi.
Duvarda asýlý madalyalarýna bakarken o yýllara kaydý aklý kýsa süreliðine. Ne salak saçma günlerdi diye geçirdi içinden. O yýllarda kendisini sanata veya edebiyata yönlendiren birisi olsaydý þimdi ne kadar da hayatýndan memnun, baþarýlý, saygýn büyük bir sanatçý olabileceðini düþündü. Geç kalmýþ sayýlmazdý pek ama doðru eðitimi alýp daha büyük ve kolay sýçramalar yapabilme fýrsatýný kaçýrmýþtý bir kere. Tam bu boynu büküklükle hayýflanma içerisine girmiþti ki, hemen iç taraftaki duvarda tiyatro oyununun afiþini gördü. Gazetedeki haberlerini, fotoðraflarýný gördü. ‘Þükür tanrým’ dedi. ‘Pek te geç kalmamýþým aslýnda’ diyerek içini rahatlattý. Geçti yine kanepenin üzerine yayýldý, ayaklarýný uzattý, hemen sonra doðrulup oturdu. Ellerini açýp tanrýya dua etti. Tekrar ayaklarýný uzatýp, tatlý hayallerine geri döndü tebessüm içerisinde. Kim bilir neler geçiyordu kafasýndan, neler düþünüyor, hangi hayal denizlerinde kulaçlar atýyordu bu kez..???
Sýzýp kalmýþtý öylesine güzellikler ülkesinin içine, yine yayýlýp kaldýðý kanepenin üzerinde. Her sabah ta bel, boyun ve sýrt aðrýsýndan þikayet eder durur hep bu yüzden. Ha bir de kahvaltý için þikayet eder durur, birisi hazýrlayýp yataðýma getirsin diye..

Ulaþ Tuzak
12.07.2011
02.40