• ÝzEdebiyat > Öykü > Aþk ve Romantizm |
481
|
|
|
|
|
Saatin tiktaklarýndan baþka sesin çýkmadýðý odadaki gerginlik elle tutulacak kadar yoðundu sanki. |
|
482
|
|
|
|
|
Ben sevdim seninki sahteymiþ meðer
Seven sevgisine karþýlýk ister
Bende hala sevgin kaldýysa eðer
Sükut edip durma al hakkýn varsa |
|
483
|
|
|
|
|
Sevdadan büyük yemin, unutulmaktan aðýr kahýr, özlemden keskin zehir var mý?.. |
|
484
|
|
|
|
|
Birkaç saattir, içimde günlerdir kelimelerinin yokluðuyla zayýflamýþ kalbim, her ‘an’ ý ‘aný’ ya dönüþtürürken, dayanamýyor sensizliðe. Aradan geçen iki haftaya raðmen hâlâ yazmadýn bana. Belki de yazamadýn, boþ ver, artýk bir önemi de yok… |
|
485
|
|
|
|
|
Kolbaþý olarak Afet Fatma ne derse o olacaktý. Olacaktý olmasýna ama, mendilin kime verileceði konusunda sýkýntý vardý. Selim’e verilmesi en iyi çözüm gibi görünse de, aralarýnda çýkacak olasý kavganýn sonu pek tatlý bitmeyecekti. Osman, Selim’i çið çið yerdi ve buna da kimsenin sesi çýkmazdý. |
|
486
|
|
|
|
|
Odadan geri geri çýktý Kýpti Simay. Kömür rengi dalgalý saçlarý beline uzanýyor, ay beyazý teni kolsuz cepkeninden parýldýyordu. Boyu ne kýsaydý ne de uzun. Çýplak ayaklarýna halhallar takmýþtý. Eteðinin altýna giydiði pantolonun yanlarý baldýrýna kadar yýrtmaç ile açýktý. Herkes bacaklara bakakalmýþ, acaba simasý da ismi gibi ay parçasý mý diye merak ediyordu. |
|
487
|
|
|
|
|
Gittin… Gittin canýmýn caný…
Yarým býraktýn beni… Yaralý…
Sevgisiz kýsýr bir yürekle, yarým kaldým…
Yarsýz kaldým iþte…
Bir ömür boyu sevgisiz…
Sevgilisiz…
Issýz…
|
|
488
|
|
|
|
|
uzaklara bakýyor uzun uzun ...
hasret rüzgarý yanaklarýndan geçiyor. |
|
489
|
|
|
|
|
Beraberliðimizdeki met cezirlere raðmen seninleyken çok mutluydum. |
|
490
|
|
|
|
|
bi tek biz vardýk sokakta o karanlýkta çýlgýnca çýplak ayaklarýmýzda asfaltlarda koþuyorduk
farklý yollara ,sanki kaçarcasýna sen beni ben seni düþünüyordum sadece koþan bendim ama içim sen
koþan sendin ama için ben
|
|
491
|
|
|
|
|
Dudak büküp sýrt dönmelerin olurdu dargýnlýðý oynarken. Sonra aynada bir çift göz belirirdi.
Unutmuþsun gibi, orada öylece bana bakardý. Karanlýða yaklaþtýkça irileþiyor gözbebeklerin. Derinliðine çekiliyor, giderek ufalýyor yansýmam. Tutup gazete geriyorum araya küçüldüðümü sanarak. Altta kalýr mýsýn hiç. Elin taraða uzanýyor, bakýþlarýn ise saçlarýna doðru kayýveriyor üzerimden.
Sehpaya býrakýlan fincan týkýrdýyor da ayýlýyorum. Adýmlarýnla karþý odaya geçiyorum bu kez.
Oda soðuk, üþüyeceksin. Canlandýrmak gerekecek sobayý. Olabildiðince bakýnýyorum loþ ýþýkta, göremiyorum. Yer yarýldý içine mi girdin ne, hiçbir yerde yoksun. Sokak lambasýnýn aydýnlattýðý köþe de boþ.
|
|
492
|
|
|
|
|
Bir genç kýz delikanlýya sorar:
"Benden hoþlanýyor musun?"
Delikanlý;
"Hayýr" diye cevap verir.
Kýz sorar:
"Beni sevimli buluyor musun?"
Delikanlý;
"Hayýr" diye cevap verir. |
|
493
|
|
494
|
|
|
|
|
Ufak bir masal; ufacýk zamanlara sýðan geniþ zamanlarda yaþanan... |
|
495
|
|
|
|
|
Masallarda olur sanýrdým kýrkla ilgili cezalarý
Kýrk katýrmý kýrk satýrmý derlerdi mahkuma
Kýrk katýr belki çekilir
Kýrk satýrda kabul
Ama sensiz kýrk gün
Ne çekilir ne katlanýlýr caným Semam'm |
|
496
|
|
|
|
|
Kar yaðýyordu o gece. Ýki küçük kalbin içinde paylaþýlan ,soðuktan korkmayan ,ama titrek bir alev.
|
|
497
|
|
|
|
|
Biricik Sevdiðim,
Aradan çok uzun bir zaman geçti biliyorum. Bu mektubu yazmak benim için çok güç. Lütfen sakin bir þekilde oku. Bilmeni istediðim birkaç önemli þey var. Ne olursa olsun, ne yaþamýþ olursak olalým seni daima sevdim ve seveceðim. Sen benim için çok özel ve çok deðerli bir insansýn. Bu güne kadar sadece sana sadýk olarak yaþadým. Sana defalarca mektup yazdým ama postaya vermeye cesaret edemedim bir türlü. En fazla üç gün sürer, sonra sensizliðe alýþmaya baþlarým diyordum. Olmadý sevdiðim, olmadý, yapamadým... |
|
498
|
|
|
|
|
Yasin Usta þekerleme faslýný geçip derin uykuya kavuþmak üzere. Çýrak, elini hafifçe omzuna koyuyor. Yavaþça sýkýyor. Usta, aralýyor göz kapaklarýný azýcýk daha uyusa, kafasýný eðmiþ olduðu sol omzu ýslanacak aðzýndan akan sularla. Sersemliyor önce, mavi gözlerini kocaman açýp hiddetle soruyor: |
|
499
|
|
|
|
|
Bir ülkeye savaþ ilân eder gibi, bütün hesaplarýmý gözden geçirmiþ, cephaneliðimi kontrol etmiþ, bütün hazýrlýklarýmý tamamlamýþtým. Birkaç defa yutkunup boðazýmý çalýþtýrdým. Gereksiz biçimde öksürdüm. Derin bir nefes alýp verdim, ancak tam en iyisini seçtiðime karar verdiðim o büyülü sözleri söyleyecekken nedense son anda karar deðiþtirdim ve aðzýmdan þu çok derin anlamlý ve çok lüzumlu soru döküldü!: “Burada Ýþ Bankasý þubesi var mý?!”... Otobüsteydik!.. |
|
500
|
|
|
|
|
"Hayýr Nejat bey, teþekkür ederim ama gitmem gerekiyor. Akþam nasýlsa tekrar geleceðim" derken sanki gizli bir randevu veriyordu Aytuð komisere. Kelimelerin özgürlüðünü kullanarak, ikisinin anlayabileceði cümleler kuruyordu. Bi rataftan gitme hazýrlýklarý yaparken bir yandan da akþam onu görüp göremeyeceðinden emin olmak istercesine ayný þifreli cümleleri Aytuð`dan da bekliyordu sanki farkýnda olmadan.
|
|
Anasayfa
