Nice yokuþlar týrmandým bir esin aradým
Dile delen sevdanýn ramýyla meþkin süruruna kandým ne yandým
Her hesabýn rahlesinde nefesin müddetiyle mizana uzandým, hakikate daldým
Ne bir yar için sevdalandým ne fakirliðin fevkinde hülyalar yaþadým aþký anlamadým


Giriftar olan bu ruhumla ülfeti kokladým
Her bir nazarýn idrakinde nelere rastladým, ibrete ram olup kaldým
Yeisin her zerresinde, keþkelerin elemli hecesinde, tevdi edilen nefesin hikmetiyle
Yol arandým, sinemin yangýnlýðýný aþka býraktým, narýn harýnda kokuyla sayýkladým


Bazen kör kuyularým melaline uzandým
Semanýn vakarýnda acizliði yudumladým, ötenin hicranýna bandým
Dile gelen ne varsa o an aðlayarak ummana akýttým, kalbimin hüznüyle kaldým
Neleri yaþamýþsam, vicdanýmla davalýysam, nefsin hadsizliðinde yolcuysam yandým


Ne akýl kar ediyor ne de iradem yetiyor
Esrarýn mucibine ne hikmetse eriþilmiyor, kalbim o inþirahý istiyor
Hüccet olarak ne varsa kifayet etmiyor, mücmel ayetler misali meraký celp ediyor
Hikâyelerin gizeminde ki esin, ruhumu ihata ederek alýp ötelere götürüyor, titretiyor


Öyle bir eþik ki ne dile gelirse vesiledir
Hissiyatým katreler misali bahtým için fevktir, evet, boynum eðiktir
Hasretine ram olduðum aþk, ne kutsi bir niteliktir, hevesten arî bir iksirin narýdýr
Ne bir cefa býrakýr ve ne de çilenin rahlesinden kaldýrýr, nefesin müddetinde ne hardýr


Kul ki abat olduðu her ne varsa iradidir
Þuur, idrakim için akla ihtiyaçlýdýr, bilgi olmazsa da yolda býrakýr
Meþveret illaki farktýr, cem olmak niye tavsiyeyi vakýadýr, fakat ihlâsta þattýr
Yol biter, yaprak düþer, sahifeler hicranla yürek için tüter, her göçende ektiðini biçer


Aðlamaktan zehrolan bade-i hicran ardýr
Kalbi nazar firkat için farktýr, zevk þayet bir kültür ise hakikatte vardýr
Edep kim için kardýr, vuslatýn uhdesi ne letafetli hüzzamdýr, naðmeler aðlatýr
Dile gelen ve fakat söylenemeyen hüzün, nefesin için en büyük bahtiyarlýktýr, aþktýr



Mustafa CÝLASUN