Ne bir haber ve ne de bir har
Kalmadý artýk yüreðimde açacak ülfetli bahar
Ruhumu kuþatan hazan ne mahþeri bir ar, ey sessiz yar aþk yakar
Haber gelmez, gönül virane kaldý, hasret sinemi yýllarca daðlayýp bizar býraktý


Ne kat kaldý ve ne de sabýr ardý
Ruhumun hicran damlasý, elemin hüznüne býraktý
Üç beþ kalan gün umdum için ne kederli bir zamandý, aþk sancýydý
Dilim lal oldukça, kalbimin bizarlýðý çoðaldýkça anlatýlmaz aþk yaþanmadýkça


Ne bir vefa beklerim, ne bir ülfet
Yüreðimden sökün eden esin bilmem artýk kime dert
Ne bir illet ve ne de bir namert, sine-i efkârým kalmayacak hasret
Çile hikmetiyle ruhum için izzet, hüzün hissiyatýmda rahmet, inhisarým halvet


Vakit haþyetiyle abat olur halime
Ýbret almak ramak kalýyor idrakime, aþk hasretiyle
Sevda umman için serabý badeyi sine-i efkârýmla göçerek içildikçe
Keder her zeminde, kalan solgun nefes halim için aþký demde, hazan meyledince


Ne gözyaþým duruyor, nede çilem
Ey bahtým için biçilen kutsiyette ki hüzünlü kefen
Dürülen melalimle, aþka hasret sefilliðimle, edepsizce hasrettiðimle
Durma yakýnlaþ, bir ilkbahar letafetiyle gönlüme vuslatýn ülfetini sürurla anlat


Kalmadý artýk bu dilimde bir tat
Melalim sancýlar içinde hüzünle abat, halimde kabahat
Nasýl anlatýyým meramýmý ey edebiyle mücehhez naif sanatlý kiraz
Kalmadý sine-i fakirliðimde bir naz, ne haz ve ne de niyaz solgunluðumda ayaz


Ne kadar hýçkýrsam duyulmaz oldu
Gönül hicranýn saltanatýnda bigane kalarak neden soldu
Aþk bahtým için ne anlamlý bir bahardý, ümitlerim ruhum için vuslattý
Artýk hasat sinemde baþladý, ne bir coþku ve nede bir merak aþkýn hazzýný anlattý



Mustafa CÝLASUN