Fabrikanýn paydos sireni çýnladý kulaðýnda. Önce bir sessizlik sardý makineleri
sonra emeðinden arta kalan yorgunluðu yüklendi sýrtýna Fatma. Otobüs duraðýný
adýmladý aðýr aðýr... Akþam, sýrasýný gecenin yalnýzlýðýna býrakýrken, gece vardiyasý
doldurdu duraðý.
Ýþçiler acele tutarken fabrikanýn yolunu, çarptý biri. Sendeledi Fatma, yere yýðýldý.
Güçlü bileklerinde nasýrlaþmýþ bir el sardý belini. Önce korktu sonra genç adamýn ne
kadar güçlü olduðunu geçirdi aklýndan Fabrika gürledi kulaðýnda. Makineler... Yaðlý
önlükler... Öðle aralarý... Tatsýz yemekler... Ay sonlarý...
Çaresiz, çaylar küçüldü gözünde. Güçlü bileklerin büküldüðü, gücün karþýlýk bulmadýðý
Bir hayat büyüdü genç adamýn kollarýnda. Sabahý karþýlayacak saatlerin uyumakta
olduðunu gördü yüzünde.
Emekçi dostlarýnýn haklarýnýn çiðnenmesi, buna göz yumanlara içerlemesi akýyordu
gözlerinden genç adamýn. Mutlu bir hayat amaçlý, umutlu kýrmýzýlar dolaþtý damarla-
rýný. Ayný kavganýn ortasýnda, ortak sýkýntýlarýn paydasýný yaþadý o an.
Yüreði genç adama yürüyüverdi.
' Yarýn bayram' dedi genç adam' Meydanda olur musun? '
' Elbette.'dedi Fatma' bizim bayramýmýz.'
Otobüse bindiðinde, gözleri ardýnda býrakmakta olduðu fabrikayý gezdi. Bacalardan süzülen dumanlar gökyüzüne yorgunluklarýn resmini çiziyor, usulca karanlýða daðýlýyordu. Yol boyu yarýný düþündü.
Yarýnlarý düþledi sonra…
Alýn terinin deðer bulduðu, halkýn haklarýnýn savunulduðu haksýzlýða karþý verilen mücadelenin yarýnlarýydý düþlediði. Emekli babasýnýn yýllarca inandýðý gibi Fatma da inanmýþtý buna. Yaþamýn eþitliðine...
Babasýnýn yansýtmak istemediði sýkýntýlarý içine atar, umutlarýný sonsuzlaþtýrýr, yine de yüzü gülerdi. Avuçlarýný yaþama, yüreðini daha güzel yarýnlara açardý.
Karanlýk saçlarýný gün gibi yüzü aydýnlatýr, dudaklarýndan her an bir tebessüm savrulurdu
geleceðe. Genç yaþýna yorgun düþen bedenini umursamaz, yýpranmýþ ellerine hiç aldýrmazdý. Düþlediði yarýnlarda, düþünü kurduðu çocuklarýnýn, yüreklerinin güleceði mutlak bir gelecek için çalýþýr... Çalýþýrdý.
Otobüs gecekondularýn birkaç sokak yakýnýnda durdu. Düzensiz yapýlaþmýþ evler Ay ýþýðýnda siluetleþiyor, birbirine sýrtýný vermiþ bahçelerden fesleðen kokularý,
Sardunyalarý aþýp çamaþýr kokularýyla buluþuyordu.
Arada bir de olsa, sokak lambalarý mahalleyi aydýnlatýyor tek tük aðaçlardan bahara uyanan yapraklar ýþýldamayý baþarýyordu. Gýcýrdayan bahçe kapýlarýyla çöp bidonlarýný devirip birbirlerine sataþan kedilerin gürültüsünden baþka, gece olabildiðince ýssýzdý. Þehrin ýþýklarý durulmuþ sokak susmuþtu.

Yoksul evinde sessiz ve kimsesiz geceyi üstüne örttü Fatma.
Yastýðýný genç adam ve ortak kavgasý ile paylaþtý.
Yorgun gece bitmiþ, günün telaþý sarmýþtý sabahý. Güneþin pýrýltýsý kuþlarýn
kanatlarýnda coþuyor, mayýs papatyalarý bahçelerden kaçýp, genç kýzlarýn saçlarýnda baharý müjdeliyordu. Bayram yeri insanlarla dolmuþ, sokaklar renk renk çiçeklerle bezenmiþti.
Oradaydý Fatma.
Gözleri genç adamý bulamadý. Yanýnda olmalý, yüreðini yüreðine koymalý, bileðine güç
vermeliydi.
Halkýn türküsü tüm caddeleri doldurarak meydana ilerliyor, güçlü bilekler tek
bir yürekte birleþip ayný amaca yürüyordu.
Coþku büyüdüðünde ise iþçilerin bayramýna yasalar karþý geliyor, güç kullanýlýyordu.

Tutuþtu bayram yeri birden.
Türkülere merhametsiz mermiler es verdi.
Kýzýl yele karýþtý coþkular, eller çözüldü.
Karardý gökyüzü, ardýndan güneþ küstü güne, kuþlar ürktü.
Kýzlarýn saçlarýndan düþtü papatyalar.
Ne yöne gittiði belli olmayan çýðlýklar arasýnda, endiþeli gözlerle genç adamý arýyor
onu bulamamanýn korkusu yol alýyordu yüreðinde.
Yere uzanmýþtý genç adam. Omuzlarý düþmüþ ama baþý dikti. Saçlarý buðday
tarlalarýnýn sarýca baþaklarýnda savrulmuþ gibi özgürdü. Gökyüzünde kalmýþtý gözleri.
Kavgasýz yaþamlar süzüldü pýnarlarýndan, umuda döktüðü kana karýþtý.
Kanýnda Fatma'nýn umutlarý halkalandý.
Halkalar serdi meydana otuz altý genç adamýn umutlarýný.
Fatmalar aðladý.

1 Mayýs Taksim Meydaný...
Dövülen kýzgýn demirin, bir damla tere susadýðý kadar gerçekti Fatma'nýn aþký.