Ýnsan gülümsemeyle gözyaþý arasýnda gidip gelen bir sarkaçtýr. -Byron |
|
||||||||||
|
Bin telaþla toplayýp tasýný taraðýný geçmekte deðil mi bedenimizden? Ve geçerken üstümüzden sýyýrdýðý bin acýya yamalý elbiselerimiz deðil miydi ? Oysa biliyordu ki özümüz zamana boyun eðmeyen olgun meyvelerin þekerle mayalanmýþlýklarýndaydý. Zamaný þeker tadýnda yaþamak mýydý kaygýmýz? Ya da þaraba kesmiþ sarhoþluðumuz muydu bin kez tadýp bir türlü tadýna varamadýðýmýz Boyun eðen yanýmýz, baþ kaldýrýlarýmýzý bir adým geride tutarken sözcüklerimiz dudaklarýmýzda biçimlenmeye o kadar yakýnken sese dönüþme çabasýndayken elifbemiz Sesimiz kendimizden emin olamadýðýmýzýn kaygýsýný taþýmadý mý hiç.. Zaman ! Kaygýlarýmýzýn bize attýðý o son kartpostal ki pulunu yalamýþtýkta kurumuþtu dilimiz yüz tutmuþ gibi son baharlara bu yüzden ulaþýlmadý adreslere ne yazýk ! Oysa son satýrýna iliþtirilmiþ dip notlarýmýz vardý Ve asýl olandý dip notlarda geçiþtiriverdiðimiz bilmeden öylesine iþte kendince Zamaný oluþlarda süreç bilirken süremediðimizdi her oluþ. Her oluþ sürecin bir parçasýydý Yani Aðarmamýþ saatlerde çay kokusu.. Demlik sýzýsý bardak þangýrtýsý O kuþluk vakti annelerimizin sefer taslarýnda öðle yemeði gece yarýsýnda seviþmeler ki bedenlerin tatmin boþluðu kanlý iniltilerden koparýlmýþ göbek kordonu Geçmiþ ve geleceðin þimdisi yaþadýklarýmýzýn eskicisi dükkanlarýn silinmemiþ camlarý kepenklerden týrmanan kedi yüzleri Kaygý bedenin eskimesi mi ? ki beden eskidikçe ruhu büyütür ve o deðil midir yýl ve yýl yüzümüze oturan Ve hep yüzümüzde konuþan Konuþuyor iþte bak ruh büyüyor çoðalýyor her çizgide.. her çizginin o derin çukurunda Ve kaygý büyüdükçe kýsalýyor zaman Zaman ! Her gece yataðýmýza serip onu her sabah pijamalarýmýzla katladýðýmýz da kolumuza süs edip su kaçmasýn diye rafa kaldýrdýðýmýzda perdeyi aralarken oyasýndan tutup aya verdiðimizde yüzümüzü kaþýmýzý düþürüp gözlerimizle yere dudaklarýmýzý býrakýp bir çenenin üstüne sanrýlarda kol gezdiðimizde ve ritmik geliþlerin yalpalý gidiþlerinde kapýyý arkamýzdan çekmektir zaman. Ve..Zaman þiir Ve zaman öykü.. Üzerinden atlayamasak ta o hep geniþlettiðimiz çemberde koca bir döngü. Zaman! En eskittiðimiz En öldürdüðümüzü sandýðýmýz Ki En çok biz ölürüz O, tasýný taraðýný toplar ve gider bizden Bize kalan Cenaze törenlerinde yaþýyor olabilmenin hoþluðu Tabuttaki biz deðilsek !
ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.
|
|
| Þiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleþtiri | Ýnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babýali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratýcý Yazarlýk | Katýlým | Ýletiþim | Yasallýk | Saklýlýk & Gizlilik | Yayýn Ýlkeleri | ÝzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Giriþi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
ÝzEdebiyat bir Ýzlenim Yapým sitesidir. © Ýzlenim
Yapým, 2024 | © Nurten Turhan Yüksel, 2024
ÝzEdebiyat'da yayýnlanan bütün yazýlar, telif haklarý yasalarýnca korunmaktadýr. Tümü yazarlarýnýn ya da telif hakký sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadýr. Yazarlarýn ya da telif hakký sahiplerinin izni olmaksýzýn sitede yer alan metinlerin -kýsa alýntý ve tanýtýmlar dýþýnda- herhangi bir biçimde basýlmasý/yayýnlanmasý kesinlikle yasaktýr. Ayrýntýlý bilgi icin Yasallýk bölümüne bkz. |