Þaþýrýyorum þaþkýnlýðýmýn garip acayipliðine
Bir yaratýlan olarak ve hem de insan halinde
Onca nebi, elçi ve peygamberler merhalesinde
Kandýrýlan olmak, avutulmak, tuðyana kaçmak

Aklý kimse reddetmiyor, deliliði kabul etmiyor
Divaneliðe takýlýyor, zavallý diyor bakýp geçiyor
Meczubu bilmiyor, bir deli diyor gülüyor gidiyor
Ey hak sen bilirsin bu kadar mý sefil ve berbat

Ezanlar okunuyor fakat þimdilerde anlaþýlmýyor
Kur’an okunuyor teganniye kaçýlýyor alkýþ alýyor
Mevlitler okunuyor siyer, tarih, kelam bilinmiyor
Kulaða hoþ gelen seslerle güya bir zikir ediliyor

Bilinmeyene hafýz, hoca, hacý, sakallý deniliyor
Bu terimlerin neyi ihtiva ettikleri hiç bilinmiyor
Kursaklar deliniyor, uçkurlar çözülüyor dileniyor
Hadsiz bir zevkin keyfinde sefilce debeleniyor

Ey hak bu mu insanlýk bu mu medeniyet hak ver
Sosyallik adýna kalmadý hiçbir iþlenmedik rezalet
Kýzlarýmýz soyuldu, kadýnlarýmýz hadsizce kovuldu
Bir aptallýðýn uðruna nice mevhumlar piyasa oldu

Hani namus, hani iman, hani kutsallarýmýz ne oldu
Bir karpuz gibi soyuldu, bir maden gibi içi oyuldu
Din adýna kutsallarýmýz öcü sayýldý birden dýþlandý
Kýzlarýmýz mahzun ve periþan kaldý manasý alýndý

Bu nasýl düzen ki insaný hayvana mahkûm býrakýr
Hayvanlar adýna her hadsizlik adeta fazilet sayýlýr
Çocuklar horlanýr, kýzlar pazarlanýr defile adýný alýr
Senin, onun, anasý mevzuu olunca namus katlanýr

Allah aþkýna söyleyin düþünmeyi mi unuttum yoksa
Bunca tuðyan, isyan, emperyalizmin þer üçgeninde
Hani Müslüman nerde, haysiyet nerede, onur kimde
Bir zillet içinde, kendi kimliksizliðimizde þahlanýyoruz