Bilmiyorum artýk yüzün güldü mü
Kapattýðýn kalp gözlerin sürurla buluþup, hasretle beklediði hazza eriþti mi
Gizli emellerin, hasretmeye intina ettiðin niyetin, gerekçelerine ilhak olup þevkleþti mi
Senin esaralý yüreðini þehredip, masumluðun ihsanýyla nefeslendirdi mi, zannýn bitti mi



Onca yýllar eskitti melalimi bir kumaþ misali
Ömür lahzasýnda can çekiþen can gibi, bir esarti sinesinde yaþayan mahkum misali
Hani söz vermiþtik, þahit olmadan ön yargýyla hükmetmeyecektik, onca bizar zanlýlar gibi
Ne sorduðum suale cevap veriyorsun, ne kalbi manada nazar edip rahat ettiriyorsun ar gibi



Müeebbet cezasýyla hüküm yemiþ bir ruh yani
Artýk çare arýyorum, ýssýz köþelerde nefeslenmeye ihtiyaç duyuyorum, umutlanýr gibi
Kalbimin sahibi belliyken, bir hesabýn abadýna ram olmuþ nefes-i mukakkak ikenin timsali
Artýk haya ediyorum, o halet-i ruhiyeni görmekten kaçýnýyorum bir yaralý kuþun afaký gibi



Neden hayatý dar ediyor, kalbimi merak etmiyorsun
Niçin konuþmak için konuþarak, akli muvazeneden uzaklaþýyorsun, idraki ne yapýyorsun
Bir anlasam ki neyin peþinden koþuyorsun bazen hakim, bazen de gardiyaný hatýrlatýyorsun
Niye rahmetin ve maðfiretin sana ait olmadýðýný anlamýyorsun, paçavra gibi davranýyorsun



Bir kabre girmeden, zindaný sineme zerkettin
Ne kadar þevk ve sürurum varsa hýncýnla kurutup, bir kalbi kuraklýðý ahvalimde yaþattýn
Neden anlamak için ruhun ve kalbin sedasýndan uzaklaþtýn, hamasetle muameleler yaptýn
Artýk saygýyý da unuttum sanki ummana býrakýlmýþ mahzun bir kulum iyi ki sen hatýrlattýn



Mustafa CÝLASUN