Biz seninle,
Ýmkânsýz sevdanýn iki kuluyduk.
Ve iki yakasý hiç kavuþmayacak
Birbirine sevdalý uçurumduk.
Ayaklarýmýz yanarken karlarda,
Bir avuç güneþimizle ,
Toprakta zamansýz yeþermeyi umduk.

Zaman durmayacak elbette.
Yalnýzlýðý dolduracak yüreðimize.
Susacak umutlarýmýz,
Ayrýlýk ket vuracak dilimize.
Ayrý kentlerin sabahýnda,
Yaþayacaðýz belki de.
Ama hiçbir zaman ayný güneþ doðmayacak gözlerimize.

Yýldýzý kýt gecelerde,
Sýrtýmýz hep nemli duvarlara yaslanacak.
Boðazýmýzda düðümlenecek
Sevdaya yazýlmýþ satýrlar.
Belki de hep susacak....
Kim bilir belki de bir aksam,
Solgun uçurum çiçekleri düþecek ellerimize.
Güneþ kamaþtýrsa da gözlerimizi,
Yüreklerimiz hep kuytularda içli içli aðlayacak.

Acýlarýmýzý harmanlayacaðýz mevsimlerde.
Gözlerimizi arayacaðýz hep ýssýz köþelerde.
Bihaber yaþasak ta yaban ellerde ,
Hep þarkýmýz çalacak ayrý düþmüþ dillerde.

Ayrý bedenlerin soluðunu alsak da,
Ýnadýna yaþatacaðýz sevgimizi ayrýlsak da.
Takvimler düþerken asýrlara ,
Uçurum çiçekleriyle ayrýlýðýmýz yazýlacak baharlara.

Ölüm gelene kadar
Puslu yalnýzlýklar çalacak kapýmýzý.
Unutmak için birbirimizi ,
Kim bilir kaç gece yakacaðýz anýlarýmýzý.
Ve zamanýn cellatlýðýnda,
Uçurum çiceklerin avuçlarýna
Kefensiz gömeceðiz ölümsüz sevdamýzý..

Aralýk 2005