En fiyakalý,
En filinta yalnýzlýðý dik dudaklarýma;
Ki, sensizliðim ulu orta ifþa edilmesin.
Kangren bir yokluðu peydahla içime.
Kendi enkazýna daraðaçlarý kuracak kadar
Bedbin depremleri ilmekle
Ciðerlerimin en dipsiz kuyularýna.
Yürek mihrabýmý öper gibi yapýp
Gözyaþýnýn tuzuyla sývazla
Sana tutuþmuþ yaralarýmý..

Sol cenahýmda
Þiddeti bilinmeyen zelzeleler.
Kanýmdan t/aþan yorgun kelebekler.
Yüzyýllýk uykular taþýyan
Kör býçaðýn ucunda küf rengi yokluk.
Yusuf’un beyaz entarisinden bile utanan
Kýrgýn çocukluðumun Araf’ýný ifþa eden
Ekmek arasý iki ketum gözyaþým
Kirpiklerimde yaðmayý bekleyen.

Sesinden bir nihavent bir þarký duymayalý
Sustu alfabe,
Ýçimin üþümüþlüðüne düþtü
Bir susak ateþ.
Kaypak bir gecenin içinde içten içe
Sýzlayan ince unutulmuþluk.
Lime lime edilmiþ bir yüreðin
Dudak ucundan öpülmüþ bir yalnýzlýk.

Eþantiyon bir ispiyonu
Yüreðimde bir kürtaja zorlarken
Tenzih etmiyorum yokluðunu.
Hadi sevgili,
Beni yokluðunla imtihan et.
Besleme acýlarýmý
Kirpiklerimin göðsünde emzirirken
Hangi tehirli tren
Uykusuzluðumun þiirlerini ulu orta öpebilir ?
Tevazu bekleme benden ey aþk;
Beni gözlerine kýyam et,
Ki, tek bir gözyaþý için
Kanlý býçaklý olduðum ölüme hürmet edip
Gözlerinin kýyametini bekleyeyim.

27 Kasým 2013 00.57