Karlar yaðýyor þehrin dar sokaklarýnda.
Yer yüzünde bir þehir,
Gök yüzünde bir þehir,
Can ela gözlerindedir.

Kan bürünmüþ bir öksürüðün ardýndan,
Hayallere düþüyorsun beyaz tanelerden,
Kayboluyorsun buharlaþan nefeslerden
Ve sokaklarda üþümek kaçýnýlmaz virüsken…

Aðzýndan bal damlayan poþetli tinerciler yanýyor ;
Bir çekimlik sarhoþluðun gölgesinde…

Beyaz taneler gibi düþünce sen hayallere ;
Sýfýrýn bilmem kaç kat altýndaki bu þehirde ,
Bir tinerciler,
Bir de ben yanýyorum …

Sensizlikle , sarhoþluk anlamýný yitiriyor ;
Onlar cümle alem-i unutuyor .
Bense unutamýyorum seni ,
Ben her içime çektiðimde seni ,
Senin imkansýzlýðýnýn düþüncelerinde …


Ýbrahim Nazým Ülker