Kamyondan bozma servis aracý durduðunda birlikte kelepçelendik. Eliyle parmaðýmdan tutundu. Elleri soðuktu. Yapýþmýþ göz kapaklarý barut izleriyle dövmelenmiþti. Baþý yukarýda, yarý açýk aðzýyla etrafýndakileri seçmeye çalýþýyor gibiydi.
Kamyonun arka tarafýndaki basamaklardan inerken kendini tümüyle bana teslim etmiþti. Kim olduðunu bilmediði birine al götür beni istediði yere dercesine teslim oluþu içime iþledi. Sol bacaðýný bacaðýma yaslamýþ adýmlarýmý kopyalýyordu. Bedeni sýcak ve kýrýlgandý.
Ýkiþerli yürüyüþ kolunun baþýný çekiyorduk. O, bana arkadan gelenler de bize ayak uyduruyordu. Neler hissediyordu? Burnu alýþýlmýþýn dýþýnda hangi kokularý alýyor, kulaðý uzun süredir duymadýðý hangi sesleri duyuyordu. O ana dek hiç konuþmamýþtýk. Nefesini kulaðýmda hissettim,
- Kadýn genç mi? Gördüklerini anlat.
Benim gözlerimle görmek istiyordu. Yanýmýzdan parlak siyah takým elbiseli, beyaz gömleðinin sarmaladýðý göbeði çeketinin önünden taþan, düðün evi kemacýsý tipli biri, ayakkabýsýnýn ökçesini taþ zeminde kaydýrarak ilerliyordu. Hayal kýrýklýðýna uðrasýn istemedim,
- Genç...
- Sarýþýn mý?
- Sarýþýn.
Fýsýldaþarak konuþuyorduk.
- Yaklaþtý mý?
- Bir kaç adým önümüzde.
- Onu sormuyorum.
O an yanýmýzdan geçen, beli büzgülü kenarlarý fýrfýrlý patlýcan moru etek üstüne, pembe saten gömlek giymiþ, kadýný fark ettim. Naylon çorap hýþýrtýlý adýmlarýný kemancýnýn adýmlarýna uydurmuþ;
‘’adamýný’’ takip ediyordu. Etekliði kalçalarýný sarmýþ. Diplerinden siyahlarý görünen, yanaklarýný döven sarýya boyalý dalgalý gür saçlarý, etrafa özlediðimiz kokular yayýyordu.
Avluda öbek öbek gençler var. Ellerinde evrak dosyalarý bekleþiyorlar.
'' Sevk var.'' diyorum.
'' Onlar askeri liseleri kazananlar.’’, diyor.
Hasta arabasýný iten bir hemþireyle bakýþlarýmýz kesiþti. Bakýþlarý þimdi birlikte kelepçelendiðim kiþinin üstünde. Gözleri hüzünlü.
- Basamaða dikkat.
Bedeni bedenime biraz daha yasladý. Ayaklarýný adýmlarýma uydurdu.
Basamaklarýn bittiðini söylemeyi unuttum. Bir adým gerimde ayaklarý havada asýlý kaldý. Sendeledi. Elleri daha sýký sarýldý parmaklarýma.
Koridor kalabalýk. Koridor sýralarýnda oturan kadýnlar sohpet konularýný kesip bakýþlarýný bize çeviriyorlar. Koridoru ortaladýðýmýzda, annesinin yanýndan fýrlayan yaþamý yeni adýmlamaya baþlamýþ bir kýz çocuðu, gözleri annesinin üstünde üzerimize doðru geliyor. Çapraz tutuþa aldýklarý otomotik silahlarýyla önümüzde ilerleyen askerlerle aramýzda kalýyor. Kolundan tutup çevirecekken annesi kolundan çekip uzaklaþtýrýyor. Paytak patik sesleri... tombul bacaklarýna sürtünen alt bezini saran plastik donu... Gözlerini bana dikmiþ annesinin ardýndan sürükleniyor. Anne, besbelli, önlerine kitap, yýðýnlarý serilmiþ, gençlerin görüntülerini veren TV haberlerini sýkca izleyen biri. Gülümsemem mi, somurtmam mý gerekir bilemiyorum.
Pencere önünü iki asker tutuyor. Oturduðumuz sýralarýn sonunda ellerinde ismini bilmediðim aðýr makinalýlar olan diðerleri iki sýra dizilmiþler.
Karþýmýzdaki sýrada oturan bebekli iki kadýnýn yanýna bir yenisi geliyor. Yeni gelenin saçlarý yer yer aðarmýþ gözleri mavi. Soldaki beyaz tenli, kumral. Onlarý bebekleri kaynaþtýrýyor. Sol baþtaki göyüslerine bastýdýðý bebeðiyle ortadakine eðiliyor:
''Bizimkisi'', diye baþlýyor söze. '' Aslýnda uykusu var ama uyumak istemiyor.'' Sözleri ben bu iþten anlarým der gibi.
Yeni gelen birþeyler söylüyor anlamýyorum. Ortadaki kafasýyla onaylýyor söylenenleri. Sað baþtaki ortasý ayrýk diþlerini göstere göstere gülüyor.
Bebeklerinden bahsetmekte birbirleriyle yarýþýyorlar. Kucaklarýnda bez bebekleri oturduklarý kapý önlerinde analarýný taklit eden kýz çocuklarý gibiler. Birbirinin ellerinden bebeklerini çekiþtirseler yada eteklerini tuta tuta koridorda seksek oynasalar garipsemeyeceðim.
Bir an bencilliðimden utanýyorum. Yanýmdakine fýsýltýyorum,
- Üç bebe, üç kadýn...
Düzeltiyor:
- Üç bebe… üç çocuk!
Kaç yýl aldýn? Onaylandý mý? Nerelisin? Koðuþunuzda kaç kiþi var?Sorularýma verilen kýsacýk cevaplar. Ne konuþacaðýmý bilemiyorum.
'' Zaman nasýl geçiyor?'',desem. '' Kör müsün be adam nasýl geçecek.'', diyecek içinden.
'' Nasýl oldu ?'', desem. '' 16 yýl aldýk dedik ya ; maytap mý geçiyorsun benimle.'', diyecek.
Aslýnda sorulacak tek bir soru var. Ama o soruyu sormak içinde çok erken.

Kadýnlarýn yerini ellerinde evrak dosyalarýyla askeri lise öðrencisi olmaya aday gençler aldý. Derleyip büktükleri gazetelerinin fotoðraflarýna göz gezdiriyor, okur mektuplarý köþesini taradýklarý, gazetelerini yeniden katlýyorlar. Göyüs ceplerinde sigara paketleri. Neþeliler. Ýsmi okunan kalkýyor.
- Çaylak kuþlar. Hele bir Kuleli’ye girsinler. Geceleri boðaz manzaralý keneflerde aðlarken bulacaklar kendilerini.
Alýndýðýnda askeri okul son sýnýftaymýþ.
Tam karþýmdaki baþýný arkadaþýnýn omzuna dayamýþ, parmaðýnýn ucuyla dizlerine çizdiði dairelere bakýyor. Bir ara uzun kirpiklerinin kaldýrýp beni süzüyor. Gözlerimiz karþýlaþtýðýnda parmaklarýyla saçlarýný düzeltiyor, arkadaþýnýn cebinden çýkardýðý sigarayý, diliyle ýslattýðý dudaklarý arasýnda yakýyor. Alýþýk olmadýðý belli. Arkadaþý esmer tenli atletik yapýlý biri. Arkadaþlýklarý eski, ama denk deðil. Nedense onun, iyi bir arkadaþ, ama iyi bir arkadaþý hiç olmamýþ bir olduðunu düþünüyorum.
Hamile bir kadýn ve bir erkek koridorda ilerliyor. Kadýnýn, kendine güveni tam, gülücükler daðýtýyor. Cinselliðinden sýyrýlmýþ, garip bir dokunulmazlýk kýlýfýna bürünmüþ. Oracýkta doðuracakmýþ gibi elbisesinin kemerini çözüyor, muayene odasýndan içeri dalýyor. Koca ayný sabýsýzlýðý odadan çýkarken de gösterir düþüncesiyle elindeki ceketini muayene odasýnýn kapýsýnda siper etmiþ bekliyor.      
Oturduðumuz sýranýn baþýna oturmak isteyen bir genci azarlýyor askerler. Yüzü sivilceli, ütüsüz bir gömlek var sýrtýnda. Pantolonun paçasý hýzla boy attýðýnýn kanýtý . Paçalarý ikinci kez dikilip, boyu uzatýlmýþ. Kafasýný önüne eðmiþ el çantasýnýn sapýný çekiþtiriyor. Yüzünün derisi aþaðý doðru çekilmiþcesine dudaklarý biribirinden ayrýk, ayrýk dudaklarýnýn arasýndan öne doðru merakla atýlmýþ sarý diþler. Dudaklarýnýn üstünde belirli belirsiz tüyler, kalkýk burnun üzerinde yayvan bakýþlar. Bu yüze hiç yakýþmayan, týrnaklarý kir içinde en az üç nüfüsu geçindiren güçlü eller.
Kelepçelerimiz çözülüp ayrý ayrý kelepçeleniyoruz. Önce ben giriyorum içeri. Çýktýðýmda, elimde kökünün üstüne kocaman bir parça doku yapýþmýþ, pamuða sarýlý yirmilik diþim.
Baþý baðlý bir kadýn oturmuþ karþý sýramýza. On yaþlarýnda bir kýz çocuðu gözleri japon çizgi filim kahramanlarý gibi iri ve parlak, kucaðýnda parmaklarý halsizlikten biri birine yapýþmýþ bir bebe. Rönasans tablolarýndan bir kesit. Þefkat, sorumluluk, korkuyla gelen küçük yaþda kazanýlan olgunluk. Yaný baþýnda sekiz yaþlarýnda bir oðlan çocuðu. Bir ara çocuk yanýmýza iliþiyor. Kýz eliyle bebenin sýrtýný týppýþlarken, annesinden arak bakýþlarla ‘’þýþtt’’ diyor kardeþine. Anne umursamaz. Kadýnlýðýný kýzýyla paylaþmýþ, usta iþi bir yelek örüyor. Bilmem ne kirpiði yada bilmem ne göbeði desenli...Ýnce burun, sivri kulak, sýçan diþli, bir oðlan. Kara gözleri üzerimde. En sevimli halimi takýnýp, gülümsemeye çalýþýyorum. Tuttuðu takýmýn renklerinde tiþör giymiþ , ciddi, hiç oralý deðil gülümsemiyor.
‘’Fenerli misin ?’’ diye soracakken.
Askerlere askerlikle ilgili tabanca tüfekle ilgili bir þeyler sormaya baþlýyor. Suçumuzun ne olduðunu soruyor. Cevabýný alýyor. Aldýðý cevap pek kafasýna yatmýyor. Gözü, görünürde aðzýnda tek diþi kalmýþ okul müdürü kýlýklý birini seçiyor aramýzdan .
-Bu da mý terörist ?
Elimde pamuklara sardýðým yirmi diþim . Koðuþta bizim doktora soracaðým diþin köküne yapýþmýþ parçanýn ne olduðunu. Çeken doktora soramadým. Pek suratsýz bir þeydi. Morfini diþ etime deðil aðzýma boþalttý. Uyuþup uyuþmadýðýný sormadan asýldý kerpetene. Aðzýmýn içi arý sokmuþ gibi.
Onu, getirdiklerinde bitkindi:
‘’ Anlat ,’’ dedi. ‘’Bir þey kaçýrdým mý?’’
Diþimden bahsettim. Kökünün üstündeki süngersi dokusu elleriyle yokladý.
‘’Çekerken çene kemiðinden parça koparmýþlar,’’ dedi.
Bir þey diyemedim.
Yayvan bakýþlý gencin gözlerine dalmýþým.
Uyumuþum. Uyandýðýmda o yoktu. Sordum. Tek dýþý kalmýþ çanavar:
‘’Kimden bahsediyorsun sen’’, dedi. ‘’Dýþarýda uyumak yaramamýþ sana.’’

Koðuþa döndüðümde koðuþ boþtu. Pencereler açýlmýþ havalandýrmaya çýkmadan önce arap sabunlarýyla ovulan zemin kurumaya býrakýlmýþtý.
Üçüncü kat ranzama çýktým. Tavandaki sinek ölülerinden fal tutup, geleceði okumaya çalýþtým. Huzurluyum. Dýþarýdakiler mi? Allah kurtarsýn...
     
                                             
     

                                                       2005-Ýstanbul