kapýsý yarýya kadar açýk
bahçede saksýlar,
saksýda fesleðenler
bahar kokulu
erguvanlar sarkmýþ,
pencerelerden
çatýda kiremitler
solmuþ rengi kýrmýzý..

oturmuþ,
gökyüzünün sesini
dinlerim
sesler ve renkler,
öpüþmekte;
seyrederim
gün alýr baþýný gider
batan güneþin rengi kýrmýzý..

akþam olur,
hüzünler baþlar
eve dönüþler hýzlý
cam þiþeler masada,
durmaz boþalýr
bardaklar
damla damla
hüzünlere akar
yakuttur adý rengi kýrmýzý..

sonrasý;
çýkagelirsin
ellerimiz birleþir,
dudaklarýmýz suskun
gözlerimiz konuþur..
özlem deriz,
aþk deriz
anlatýlmaz,
içimizde yaþarýz
ayrýlýr,
gideriz geceye
avuçlarýmýza
býraktýðýmýz,
kalplerimizin rengi kýrmýzý…