SÜKUNETÝNÝZDEN ÖDÜN VERMEYÝN
Sükunet, insanoðlunun hayatýna çaðlamakta olan öfke selinin akýtmakta
olduðu zehrini engellemek amacý ile vermekte olduðu uðraþtan
ibarettir.
Bizler aklý selim insanlar olarak verilmekte olan bu uðraþý boþa
çýkaramadýðýmýz halde, telafisinin mümkün olmadýðý kayýplara
uðrayacaðýmýz görülmektedir.
Hesapsýz yanlýþ davranýþlara yönelen þahýslarý uyarmak, yine bilgi
sahibi olan kimselerin üzerine düþen önemli bir vazifedir.
Yolu baþtan kapatmamamýz halinde sükunet, hükmünü kaybedecek; öfke
selinin önüne geçmek imkansýz bir hal alacaktýr.
Bu demektir ki öfke selinin zehrini insan hayatýna girmeden söküp
çýkarmak için bize baðýþ edilen vaktimizi boþuna israf etmekten
kaçýnmamýz lazým gelmektedir.
Yaþamýmýzý karanlýða çevirmenin birçok yolu vardýr: bunlarýn baþýnda
ise bir kývýlcýmla yanmaya baþlayan öfke ateþi gelmektedir.
Bahsi geçen ateþin de sönmesi için yürünmesi gereken en zor yol olan
sükunetin geldiði, herkes tarafýndan bilinmektedir.
Bilincinde olduðumuz halde hayatýmýzda büyük olumsuzluklar yaratacak
olan ateþin yanmasýna müsaade etmek, insanoðlunun en büyük
sorumsuzluðudur.
Ýlgi alanýmýza girmez fikrine kapýlarak bu sorumsuzluða ortak
olmakla da suçsuz, günahsýz kimselerin hayatýnda tamir edilmesi imkansýz
yýkýntýlarýn yer almasýnda büyük pay sahibi olmuþuzdur.
Bir þahýs sinire kapýldýðý zaman grup yahut þahýslarca
sakinleþtirilmez, etrafýna kýzgýnlýkla zarar vermesi için sözü geçen
ateþi harlarsa; ateþ büyür, sadece kendisini deðil, etrafýndakileri de
yakar.
Onun için diyorum ki, çevremizde öfke ile hareket eden bir kimse
gördüðümüz zaman hiç düþünmeden sükunetli davranýþlar sergilemeye
davet etmemiz icap etmektedir.
Bizler vatandaþ yahut dost olarak karþýmýzdaki kimseye karþý olan
yükümlülüklerimizi yerine getirmememiz halinde, asýl zararý etrafýmýza
kendimiz vermiþ oluruz.
Her daim yapmamýz gereken; ilk önce sükunetin önemini kavrayarak
hayatýmýzda yer alanlarýn da büyük önem arz eden bu konuda bilgi
sahibi olmasýnda, pay sahibi olmamýz lazým gelmektedir.
Hayatýmýz boyunca üzerimize düþen vazifeleri yerine getirmediðimiz
takdirde, aðýr yüklerin altýnda kalacaðýmýzýn bilincine varmamýz
gerekmektedir.
Bilinmelidir ki altýnda ezilmekten kurtuluþumuzun olmadýðý bu
sorumluluklarýn yükte hafif fakat pahada aðýr olduðunun göz ardý
edilmemesi ,daha az zarar göreceðimizin göstergesidir.
Yani demem o ki öfke seline kapýlan insanlarýn her daim sükunetli
davranmalarý, kuþkusuz kendi yararýna olacaktýr.
Bu önemli konuya yine öfke ile kalkan zararla oturur sözünü eklemeden
geçemeyeceðim.
Etrafýna saçmakta olduðu ateþin sadece kendisini yakmayacaðýnýn
bilincine varmadýðý müddetçe, bir þahsýn bu durumda hayatýnda hiç
kimseyi önemsemediði anlamý taþýmaktadýr.
Düþündüðü bir þey var, dünyanýn kendi etrafýnda döndüðü; fakat öyle
deðil dünya tek bir kimse çevresinde dönmemektedir.
Bilmiyor ki kafasýnda yer eden mantýksýz fikirlerin çevresinde hiç
kimseyi býrakmayacaðýný, sükunetten yoksun kalmaya devam etmesi halinde
kendi karanlýðý ile baþbaþa kalacaktýr.
Ýçerisine düþtüðü karamsarlýðýn esaretinden sükunet sahibi olmadýðý
müddetçe kurtulmasý mümkün görülmemektedir.
Sözünü ettiðim karanlýðýn sonu olmayacaðý bilincine varmak, öfke seline
kapýlan þahsýn yapmasý gereken en doðru þeydir.
Kendisi için eðriyi doðruyu hesap ederek hareket etmek, yine hayatý
için en doðru olan adým olacaktýr.
Yani öfkenin hem kendisi için hem de yanýndakiler için telafisiz
kayýplarýn sebebi olduðunun bilinci ile yeni bir yola girip sükuneti
elinden býrakmamasý gerektiði amacý güderek hayatýna devam edecektir.