KALPLERÝNÝZ MANEVÝYATTAN YOKSUN KALMASIN
Ýhtiyaç; dünya üzerinde yer bulan bütün insanlarýn maddi, manevi
gönüllerinde biriktirmekte olduðu isteklerinden ibarettir.
Deðerli okurlarým, bu yazýmý da hayatým boyunca yapmýþ olduðum birçok
gözleme dayanarak kaleme aldým ve sizlere sunmaya karar verdim.
Görüyorum ki insanlar etrafýna yanlýþ bir açýdan bakarak kendilerini
telafisiz kayýplara uðratmaktadýr.
Sözünü etmekte olduðum zararlar yüzünden boþluklara düþmeyelim diye
yapýlmasý lazým geleni yaparak insanlarýn düþtüðü yerden
kaldýrýlmasý amacý güdülmelidir.
Hayatýmýz boyunca her þeyimizin tamam olduðu inancý ile yol alýrýz;
fakat çýkmýþ olduðumuz yolda birçok ihtiyacýmýz olduðunu göz önünde
bulundurmayýz.
Eðer anlatmak isteyip de anlatamadýklarýmý hayatýmýzda yer eden ve
yanlýþ adýmlar atanlara bir anlatabilsem, yaþadýðýmýz dünya
kirliliklerle burun buruna kalmazdý.
Ýnsanoðlu yaþamý boyunca hiçbir þeye ihtiyacým yok dediði anda, en
büyük yalaný söylemiþ olur.
Bilmelidir ki insan her þeye muhtaçtýr; en baþta sevgiye, saygýya sonra
o ikisini diðer eksikleri izler.
Unutulmamasý icap eden bir þey var : sevginin, saygýnýn olmadýðý yerde
hiçbir þey anlam ifade etmez.
Yaþadýðýmýz dünya üzerinde yaptýðým bir sürü gözleme dayanarak her
daim insanýn maddiyatý maneviyattan üstün tuttuðuna þahit olmuþumdur.
Etrafýmda yer alan herkese bir yol göstermek istedim, maneviyat yolunda
yürümek yanýmda bulunan bütün dost bildiklerime yanlýþ geldi.
Gördüklerimden de hazzetmediðimi söylemekte hiçbir sakýnca görmüyorum.
Hayatý birçok kimsenin maddiyattan ibaret olduðu, para olmazsa yaþamak
neye yarar diyerek hareket ettikleri, göz önünde bir gerçektir.
Bu boþ kanaatin zihinlerden silinerek sevgi ve saygýnýn önemi
insanlara anlatýlmasý, yürüdükleri yolun sonu olmayacaðýnýn
gösterilmesi gerekmektedir.
Ýnsanlarýn kafalarýndaki boþluðun doldurulmasýnda faydamýz olmadýðý
takdirde, bizim bütün anlattýklarýmýz karbondioksit misali havaya
gidecektir.
Boþa kürek çekmemek için üzerimize düþen vazifeleri yerine getirmekten
vazgeçilmemelidir.
Hayatta insanlýða yarar saðlayacak tek ihtiyacýn maddiyat olmadýðý
bilincine varýlmalýdýr.
Ýlk önce bu bilinci kendi zihnimizde yer etmesi için elimizden gelen
çabayý göstermekten kaçýnmamamýz lazým gelmektedir.
Sevginin, saygýnýn ne kadar büyük bir deðere sahip olduðunu kendimiz
kavrayamazsak; baþkalarýna bu bilinci aþýlamamýz, hiçbir anlam ifade
etmez.
Zamaný boþa geçiren dostlarýmýza bahsettiðim mantýksýz ihtiyaçlar
peþinde koþmakla bir yere varýlmayacaðýný anlatamazsak, bu bizim bir
arpa boyu yol alamadýðýmýzý gösterir.
Baþarýya ulaþabilmek istiyorsak içimizdeki ihtiyaçlarý belirlemekle
ilk adýmý atmak birinci vazifemiz olmalýdýr.
Eðer kendimizi bu yolda tatmin edemezsek baþkalarýna yararýmýz olmasý
imkansýz bir hal alacaktýr.
Onun için diyorum ki kalplerimizin kapýlarý bir ömür en büyük ihtiyaç
olarak bilinen sevgiye, bir daha kapanmamak üzere açýk tutulmalýdýr.
Saygýnýn da arka plana atýlmamasý gerektiði akýllarda bulundurulmalý,
hayatýmýzý ilgilendiren en önemli önceliðimiz olmalýdýr.
Ýhtiyaçlarýmýz konusunda önceliðimiz maddiyat olursa atmakta olduðumuz
her adýmýn biz insanlarý geriye dönülmesi mümkün görünmeyen yanlýþ
yollara sürükleyeceði aþikar.
Bir ömür maneviyat, maddiyatýn önünde tutulmalý; çizdiðimiz rotamýzý
kaybetmemek için yürekleri dolduran sevgi, saygý rehber edinilmelidir.
Birçok kimsenin maddiyatý önemseyerek hayata yanlýþ bir açýdan
baktýðý herkes tarafýndan bilinmektedir.
Maneviyatýn en önemli ihtiyacýmýz olduðunu göstermekle etrafa yanlýþ
yerden bakanlarýn bakýþ açýlarý deðiþtirilmeli; yani bakarkörlüðün
önüne geçilmelidir.
Kalplerin çorak bir tarla halini almasýna sebep olan menfaatçiliði
silemememiz halinde, sözünü etmekte olduðum bakýþ açýsýný deðiþtirmemiz
mümkün olmayacaktýr.