Öldüren Sevda
Yol boyu çeþmesinde durup su içeyim dedim
Kitabesi takýlýnca gözüme irkildim
Su geçmez oldu boðazýmdan, yandý yüreðim
Nasýl bir sevdaymýþ bu benim bilmediðim
“Sevda pýnarýndan kana kana içmeden,
Murat köprüsünden gelip geçmeden
Yaþý henüz on sekizine basmadan
Ecel alýp götürdü onu, genç yaþýna bakmadan
Ne gelir elden, yazgýsýný kötü yazmýþsa yaradan
Yörük kýzý Hesna’nýn hayratýdýr bu su
Ey yabancý, bilmesen de Hesna kýzýn öyküsünü
Kana kana iç, eksik etme hayýr duasýný”
Çoban sürünce koyunlarýný çeþmeye
Koþuþup sýralandýlar yalaktan su içmeye
Vardým çobanýn yanýna,
Sordum, tanýr mýydýn Hesna kýzý diye
Aðlamaklý oldu, sulandý gözleri
Tanýrdým dedi, kim tanýmazdý ki o güzeli
Bir içim suydu o, aha bu sudan berraktý teni
Köyümüz görmemiþti hiç böylesine güzeli
Bir delikanlýya tutulmuþtu yüreði
Söz kesmiþlerdi biri birlerine töremizin gereði
Hele bir askerliðini bitirsin, tez evleneceklerdi.
Acý haber gelince sözlün þehit oldu diye
Yemeden içmeden kesildi, döndü bir deliye
Ahlarla vahlarla geçen günler uzun sürmedi
Yýllar oldu onu yitireli ama, acýsý hala dinmedi
Bu çeþmeden her su içen, sormadan edemedi
Kim bu kýz, neden çok gençken yitirildi
Anlatýrým her sorana, kanasa da yüreðim
Anlat be çoban, yüreðindeki acýya aldýrma
Anlat ki herkes öðrensin candan nasýl sevilirmiþ
Varsýn yürekler sýzlasýn, canlar acýsýn
Dileðim, ayrýlýklarýn olduðu sevdalar hiç yaþanmasýn
                    Özcan NEVRES