Hiç seslenme
Derdi gama girerek
Eseflenip üzülme
Yeis içinde asla nefeslenme,
Elem için kaygýlara güvenme
Nefes vaktine âþýktýr, kalp þayet
Ýrfaný bilirse nazar gâhtýr, nisyan etme

Hiç bilir misin?
Gönül niçin bazen
Serhattýr, ummandýr
Ýradeyi azim içinde vaziyet
Alan fermandýr, mizan haktýr
Faniliðe meyleden nefs tufana ramdýr,
Hiçlik içinde kalan kul’u ihsandýr

Sorma tamburu
Hicran zerk eden nice
Saklý umudu
Perdelerinde vaktini bekleyen
Nice ümitler hüzün yaðmuru
Her vakit akmaz gözyaþý, sukut ettiren
Sevgilinin ellerde giden naþý

Bugün ses etme
Bin bir sual ile dertlerimi deþme
Hak için tefekkür eyle, kefensiz
Sevdalara meyledip erime
Aþký anlayýp idrak etmeden söz etme,
Halin vasfýný þehretmeden gitme

Musalla taþý
Her gün ümitlenir,
Hicran içindedir
Kimi nazar için bir taþ,
Kimi kul için bir mahþer adýdýr
Geriden gelen kim vardýr, akan gözyaþlarý
Sadakat midir, usulü adap mýdýr?

Hangi sevgili
Gönlün gülü, caný makberi,
Aþkýný þevki
Ruh ve kalp kimin için
Seferber olmalýdýr söyle ey sevgili
Heva ve hevesler
Nefsi ihya eden geçici arzular deðil mi?
Ölüm neyin reçetesi


Mustafa CÝLASUN