Ruhumda derin bir hicran var
Ne kadar dilemesem de hüzün sinemde kaim olan bizar
Yar desem, gönül vakfetsem, aklýn selimliðinde muradýn þevkiyle inlesem
Ýnsan olmanýn feyzine yüz sürsem, hakikat adýna bahtýma düþene hamt edip göçsem


Nerede boynu bükük birini görsem
Kýrýk yürekle sokaklarda dilenen simalarý seyretsem
Takati kesilmiþ yaþlý nefesin son dem mücadelesine hüzün ile refakat etsem
Ruhumun sahibini düþünsem, sebebi hikmetin inhisarýnda ümitle beklesem ve üzülmesem


Ölüm içimde ki neþem ve sevincim
Vaktin bahþettiði nispette kahýr içinde bulunmaktan çekinirim
Elimde olanla yetinenim, hýrsý sevmeyen bir nefesim, azim ve iradeyi hak bilirim
Yazýlan kadere boyun büker, bizzat tercih ettiðim amellerin zafiyetlerine neler söylerim


Hüzzam ve hicaz makamýný severim
Sazendeyi dinledikçe tefekkürün zindeliðinde sanki arifim
Halimin fakirliðini nefeslenir, kalbimin yýpranan tellerinin kederini dinlerim
Gün yüzüne hasret ne kadar umut kalmýþsa bir ömür beklerim, vaktine ram nimet derim


Kitabý Celili tilavet eden aziz nefesin
Teganniye kaçmayanýný severim, nefsini öncelemeyene kefilim
Hassaten kýraat ettiði ayetleri þerh eden naif kalpli hatipleri dikkatle dinlerim
Hüsn-ü hatta gönül vermiþ zarif hissiyatlý nefesleri seyretmeyi ve de dinlemeyi isterdim


Alaylý bir kimliðin müntesibi olarak
Liyakat ve edebi haslet bakýmýndan sabýrla azmetmiþ
Asliye tini asimile etmemiþ, nefsi için þerre araç olmamýþ fazilete eriþmiþ
Ruhu yüce, gönlü umman misali sevdaya timsal nefesler en büyük hayranlýðýmdýr


Mustafa CÝLASUN