Kardelen
sokaðýndayým
Baharýn en münbir hazzýný
aþikar kýlan sýrla baþbaþayým


Kuþlarýn sesiyle
sanki þevkin pervazlarýnda
ibretin senasýný okumalýyým


Yeise
iten ne varsa,
kalbi burkan umut vaktine
sabýrla yakarsada mütebessim olmalýyým


Heryer
þimdi yemyeþil
Ne kadar güzellikleri barýndýrýyor,
her biri alem olarak bakýyor


Peki, ruhuma
ve kalbime neyi hatýrlatýyor
ve naif bir eda ile neleri anlatýyor


Ýnsan olmak
ne büyük saadet,
kulluk nasibi en belið sürur
ve vuslatýn aþkýný halde yaþatýyor


Kimi vakit
kýrýlmýþtýr ümitler
Çaresizlik içinde beklerken,
güç ve takat çekilirken dilekler


Medet
umar her nefesten,
çare arar olur olamadýk
þeylerden ve hatta gaipten


Mazinin
latifliði bu kadar uzakken
halimden,günübirlik yaþamaya,
neden mücbir suali hakken


Bir yaþlý
teyzeyi farkediyorum
Beli bükülmüþ, mecali kalmanýþ,
çer çöp topluyor kendi halinde


Kimbilir
evla-ü iyali nerde,
hangi meþgalenin ayak
izlerinde ve nasip için badirede


Medeniyet
telakkisi niye esir ediyor,
en güzel ve özel zamanlardan
arileþtiriyor, bitap býrakýyor


Tekneloji
hastalýk olmamalý
Muhabbet ve irþattan
sarf-ý nazar ile uzaklaþtýrmamalý


Bu kadar
yýlgýnlýk ve yýpranmýþlýk
bir þekliyle huzur ve sürurla
bertaraf olup yaþanmalý


Býktýran
ne varsa, ruhu ve kalbi
bizar býrakýyorsa, derhal
bir hal yoluyla bu çileden kaçýnmalý


Teyze
ocak kurmaya baþladý
Ne hikmetse bu kadar sakin ve
güzellik karþýsýnda çileye adanmýþ


Kalan nefesi
ahýn kadrine bulanmýþ,
neþe ve muhabbet adýna
þevk gönlünden uzaklaþmýþ


Bu hale
gelene kadar kimbilir
nelere katlanmýþ, yaþamak için
bin hüznü sinesinde sabýrla yaþatmýþ


Bilsem nedir
umudu ve solgunluðu


Ýnsan olmanýn,
ruhu ve kalbi bitap býrakmanýn,
çaresizliðe katlanmanýn zorluðunu


Nasýl
merak ettim,
sual etmek istedim,
selam verip dikkatini çekmeyi
diledim ama çekindim


Çünkü
çok üzgün bir hali vardý,
periþanlðý ne kadar ayandý,
içim titredi, sýrý hikmeti bilinmez, dedim


Mustafa CÝLASUN