Kýblegahtýr ahým
Kalbimi burkan hasretidir derdim
Bu hal ile nasýl arzumelalime umut baðlarým
Çaredir gözyaþým, kalbimi firkate ram eden figaným, sabýrdýr ilacým



Ne kadar bilmiyorsam
Ben denen kafeste eriyip, esaret yaþýyorsam
Ruhuma vurulan prangalarý görmezden gelip, hala gülüyorsam
Nasýl el açarým, iltica etmek için yanarým, çelebinin endiþesinden ne anlarým



Hangi denize nazar etsem
Ýçimde ki canavarý görmekten çekinmeyi bilmesem
Nefsimin her hevesine kol kanat gersem, aklý ve izaný uðruna hasretsem
Ýradeyi ne yaparým, hesabýn adýndan nasýl korkarým, haþyeti hala ne sanýrým desem



Zanlýmýyým, mahtülmüyüm
Dilegelen her ithamýn aynasýnda ki zatmýyým
Emin olmaktan niye korkarým, bahane içinde yaþamaktan hiç sýkýlmaz mýyým
Lahzanýn eþiðinde, nefesin müddetinde, mizanýn muvazenesinde nasýl ayýp halde kalýrým



Yare yürümek sevdadýr, aþk-ý vuslattýr
Ne kadar cehlin varsa, her gidabýn içinde boðulan can olunca yaradýr
Nefsini tanýmayan, sýrrýný tutmaktan sýkýlan, aklýný hisleri için zil çaldýran zavallýdýr
Kapýn çalýnmadan, ecel nefesini almadan, umutlarý kurutmadan ruhuna kulak vermen icmaldir



Annenin duasýný al, ceddini hak say
Kuþ nasýl ürkekse, kalp inþirahý zaruretse hassasiyettir nazar
Kalp taþ kesilir, ruh bizar edilir,nefes katledilir, izan afat içindedir nerde þiar
Sabýrdan korkma, kanaatten sýyrýlma, edebi hiçe sayýp piþkinliði marifet sanma ezadýr





Mustafa CÝLASUN