• ÝzEdebiyat > Öykü > Aþk ve Romantizm |
581
|
|
|
|
Yalnýz Bir adamýn,geride býraktýgý o heycan dolu ve kalp sancýlý aþklarý anlatýr. |
|
582
|
|
|
|
Gözlerin bana baþka birisine dokunmuþ gibi baktý... |
|
583
|
|
584
|
|
585
|
|
|
|
Bileklerimden akan kan cehenneme kýrmýzýlýðýný verirken;ben cehennemde müebbet hapise çarptýrýlýyordum.
Hoþçakal sevgilim,ben biraz tanrýnýn þarabýndan içmeliyim... |
|
586
|
|
587
|
|
588
|
|
|
|
Tam olarak bitmemiþ bir çalýþma, hep baþlayýp da yarým býraktýklarým gibi aslýnda. Bir arkadaþýmýn baþýndan geçen bir kara sevda sonrasý yazdým... Yorumlarýnýzý bekliyorum... |
|
589
|
|
|
|
Þair hangi yaþtan bahsediyordu dizelerinde bilmiyorum ama ben kýþa doðru yol aldýðým bu yaþýmda böylesine bir duygu ile ilk defa tanýþýyordum. Ve bu her ne ise, anlamaya dinlemeye yorumlamaya çalýþýyordum.
|
|
590
|
|
|
|
Yoðun ve stresli iþ ortamýndan uzaklaþmak için,kendisine önerilen iþ seyahatini hiç düþünmeden kabul eden adam,uçak biletini almak üzere havaalanýna uðradý.Biletini aldý ve evine doðru hýzlý hýzlý yürümeye baþladý.
|
|
591
|
|
|
|
çok kalabalýk bir geceydi eglenceli kahkalarýn çok oldugu
bi gece gülüyorduk kaçamak bakýþlarýmýz dýþýnda
kimsenin görmedigi yerlerde aglýyorduk zamana inat |
|
592
|
|
|
|
Hüzünlü bir þehrin kenar mahallesinin çýkmaz sokaðýnda, bir sessiz filmdir terk ediþ. Gönülsüz de olsa uðrar yürek. Gökleri kýskandýran, tüm Leyla’lara meydan okuyan bir avazdýr duyulmayan. Meltemle dalgalanan eðreti perdenin arkasýnda görünen muamma bir sevdadýr. |
|
593
|
|
594
|
|
|
|
Sizce de gururun fazlasý zarar deðil mi?içimde saklý kalan hayal ötesi hikaye ama gerçeðin tam ortasý aslýnda |
|
595
|
|
|
|
unutamadan aþký doyasýya yaþamadan aldanmýþýklarýn acýsý birazda aþký yaþatana sormak |
|
596
|
|
|
|
O: ‘ Cenk, cok usuyorum ben...’ dedi.
O’nun usumesine kiyamam ben. Holdeki kanepeye oturttum, ayakkabilarini, coraplarini cikarttim. Avcuma aldim ayaklarini, ovusturdum, hohladim, optum. Isiticiyi calistirdim. O soyunmaya basladi. Gozlerini araladi, gozlerime dikti bakislarini. Kanepede kaykilmis yatiyordu. Ayaklari avuclarimda. Beni tuttu, kendine cekti. Optu. Dudaklari ilik ilik, kirmiziydi. ‘Defne,’ dedim...
|
|
597
|
|
|
|
Uzakta olmaný isterken en yakýným ol diye dua ediyorum...
Beni sevdiðin zaman senden uzak,yokluðunda senle yaþýyorum..
|
|
598
|
|
|
|
Gündüþümü yakýp kavuran bu firak avuçlarý içinde daha ne kadar kanatabilirdiki beni ?
Nerelerdesin ?
Dizginlerini yitirdiðim kayýp zamanýmdýn sen....
|
|
599
|
|
|
|
Bir Dizinin Sonu Veya Efsaneler Gibi Olmayan Mutlu Sonla Biten Aþklar... |
|
600
|
|
|
|
Her sabah o rengarenk güller, içini neþeyle, sevinçle dolduruyordu. |
|