• ÝzEdebiyat > Öykü > Aþk ve Romantizm |
401
|
|
|
|
Soðuk üþütürken, yaðmur damlalarýndan kaçmak için þemsiyenin altýna sýðýnýrken fark ediyorum; orada sonsuza kadar kalmalýydým! Yüzümüzü, bedenimizi birbirimizde saklayabilmeliydik. Saðda solda görülen suratlarý belli olmayan ve birbirlerine sarýlan sevgililer kadar normal olabilmeliydik. |
|
402
|
|
|
|
Harfler ve noktalarda bazen yorar insaný.Bende sizi yormaya karar verdim bir C. ile .Bir harf ,bir isimden daha çok þey anlatýr mý? Ben bir harf ile anlatmaya karar vardim bir fýrtýnalý aþk ve gurur hikayesini. |
|
403
|
|
|
|
Nazende baharlar vardý el deðmemiþ hayal iklimlerinde. Rengârenk arzularýyla her dem boy veren gülþenler ve lâl eden ihtiþamýyla besberrak süzülen nehir. Aðlamaklý iken gülmek nasýlsa his mýsralarýnda, iþte o haldeyim ki ben, bahar gözlerini tarif etmekteyim.
Kýrlarda gezinen bir ceylan bakýþlý dilþah'ýn yoluna, ansýzýn çýkan bir þehsuvar gibiydin tabib-i can'ým. Bütün iþitmekliðim çalýnmýþtý sanki çünkü duymuyordum kalp sesimden baþka sesi. Nedir yürekteki bu melâl? Olmuþum aþk ile hemhâl...
|
|
404
|
|
|
|
... Hani uzun süredir görmediðin bir dostla karþýlaþmýþ gibi, öyle sarýldýk o özlediðimiz benliðimize... ÝÞTE O ÇOCUK HÝSLERÝMÝZÝN UYANDIÐI BÝR ARKA BAHÇEDE ELEKTRÝK TELLERÝNE TAKILDI UÇURTMALARIMIZ VE BÝZ KAYBETTÝK AÞKI... |
|
405
|
|
|
|
Selim, çav bella (hoþçakal güzelim)þarkýsýný ilk defa ODTÜ''te duydu ve çok sevdi. Ölüm anýnda da o þarký dudaklarýndaydý. |
|
406
|
|
|
|
Burada hemen hemen hiç arkadaþým da yok sayýlýrdý.Ayný odayý üç kiþiyle paylaþýyordum.Bunlardan birisi altmýþ yaþlarýnda bir ev hanýmý,diðeri on üç yaþýnda bir kýz,öteki ise geveze bir kadýn.Onlarý sevmeyi gerçekten isterdim.Onlarla konuþmayý da.Bunu baþaramadýðýmý görmek beni üzüyordu.Ya onlarda ya da bende bunu engelleyen bir þey vardý.O nedenle pek birbirimize ýsýndýðýmýz söylenemez.
|
|
407
|
|
|
|
Geçmiþte gençlerin davranýþlarýna egemen olan kýsýtlayýcý gururun, yaþlýlýkta nasýl çözüldüðünü, kaçýrýlan olanaklarýn nasýl giderilmez bir sýzýya yerini býraktýðýný küçük bir öykünün dar çerçevesi içinde vurgulamaya çalýþtým. |
|
408
|
|
|
|
Altunizade’ye varmadan bir üst geçit,
Haber verir yokuþ aþaðý gidiþi.
Bu en sevdiðim köprüden taa öbür kýtaya kadar,
Ýstersen boþta bile gider araban.
Hayat ta böyle olsa keþke.
Omzumuzdaki geçmiþin yükü
Bir sevgili köprüde iniverse.
|
|
409
|
|
|
|
Ölüme yaklaþtýkça, aþk ýlýk bir þarap gibi gýrtlaðýndan içeri akýyordu ve içini ýsýtýyordu. "Bu kadar güzel olacaðýný bilseydim, yaþamaya vakit harcamazdým" diye düþündü. Hayatý boyunca aradýðý aþký, ancak hayatýndan vazgeçtiðinde bulabilmiþti. |
|
410
|
|
|
|
Her mutluluk muhakkak bölünecek mi? Seven bir adamýn, aldatýlmýþlýk dolu, yorgun , sancýlý yüreðinin hikayesi... Gerçekler hiç de onun düþündüðü gibi deðildi... |
|
411
|
|
|
|
Hava güneþli olmasýna güneþliydi ama, Ilgaz daðlarýnýn eteklerinde bulunan iki katlý ahþap evin bacasý tüm endamýyla dumanýný savurmaya devam ediyordu.
|
|
412
|
|
|
|
o gün iki canlýyý gömdüler diri diri. o gün iki ölü hortladý yaþamak için. |
|
413
|
|
|
|
sýradan bir akþam yemeðinde geçen, oldukça sýradan iki doktor çiftin sýra dýþý aþklarýný anlatan sýmsýcak, iç gýcýklayýcý bir öykü,
yazý bittiðinde yüzünüzde tatlý bir gülümsemenin olacaðýný garanti edebilirim.
þuan mutlu ve umutlu deðilseniz,
okuyun, ve yaþam enerjiniz artsýn. |
|
414
|
|
|
|
...mikrofonda bir anons yaptý arkadaþý.
-bu þarký aramýzdaki tüm aptallara,yalnýzlýk pardon aptallýk ömür boyu.
|
|
415
|
|
|
|
Þimdi tüm bekleme nöbetlerime istinaden bir beklentim var galiba. Tüm anlattýklarýma dayanarak aklýma takýlan birþey .... |
|
416
|
|
|
|
bitti,sabahýn ýþýklarýný görüyorum ve kamaþýyor gözlerim.Biram bitti artýk kahve içme zamaný þöyle en sertinden.Gece bitti,bira bitti.Sen niye bitmiyorsun? |
|
417
|
|
|
|
Bir zamanlar hükmettiðim kelimelerimi sana gönderdim. Þimdi onlarsýz bir yitik kandilim. Onlarla birlikte gitti, tüm bildiklerim. |
|
418
|
|
|
|
yok birþeyim annecim geçecek telaþlanma sen |
|
419
|
|
420
|
|
|
|
Hayrettin liseyi bitirdikten sonra iki sene orda burda çalýþmýþ, sonra da askere gitmiþti. Askerlik dönüþü vergi dairesinde bir iþe girmiþti. Bir gün iþten eve dönerken evlerinden bir sokak ötedeki iki katlý bir evin önünde komþularýnýn yedi yaþýndaki oðlu Kenan’ýn bir genç kýz ile konuþtuðunu gördü. Önce dikkatini çeken Kenan’dý. Buralarda ne iþi var, diye düþünmüþtü. Sonra kýza da dikkatlice baktý. Çok, ama çok güzel olduðunu görünce adeta heyecandan dizlerinin baðý çözüldü. Adýmlarýný yavaþlattý. Yanlýþ anlaþýlýr diye korkudan baktýðýný belli etmemeye çalýþýyordu. Bir ara kýz ile gözgöze geldi. Bu sadece bir anlýktý. Kýz baþýný önüne eðip evinin kapýsýna doðru yönelmiþti bile… |
|