• ÝzEdebiyat > Öykü > Aþk ve Romantizm |
301
|
|
|
|
|
Hani bazen anlatýrdýnya içinden geçen duygularýn sen anlatmaya baþladýðýnda nasýl arka kapýdan çýkýp, kaçýp, kaybolup gittiklerini. Arkalarýnda ne bir iz nede bir iþaret býrakmadan yok olduklarýný |
|
302
|
|
|
|
|
'Veda edilmeden Gitmek' yaþanýlanlarý siler mi yüreklerden? |
|
303
|
|
|
|
|
Görünürde vicdanýmýzla ilgili olmayan birçok neden yüzünden kendimizi endiþeli hatta hasta hissedebiliriz. Vicdanýmýzýn onu ihmal etmiþ olmamýza karþý gösterdiði tepkisi beklide nereden çýktýðý, ne olduðu belli olmayan bir suçluluk ve tedirginlik duygusudur. |
|
304
|
|
|
|
|
yakýn dostum Naz ailesi bunlara bir örnekti. Kadýn, kocasý ve kýzlarý estetik harikasý, çok güzel üç kiþiydiler. Naz’da konakta büyümüþtü. Bu konaklarý anlatmazsam hikayem anlaþýlmazdý. Þaþalý görünen ama içlerinde ruhlarý çöküntülere uðramýþ insanlar barýndýran mekanlar olarak görüyorum onlarý. Zaten baþlangýçta olan taþ temelleri kimse yýkamazdý ama binalar hep ahþap olan üst bölümlerinden yýkýlýr veya yanardý. Taþ temellerden sonra tamamen kesme taþtan olan birinci kat üzerine ahþap çatkýlarla kurularak, çatký aralarýnýn ise moloz taþlarla veya kerpiç doldurulduktan sonra, duvar yüzeylerinin tatlý ve acý kireçle sývanmýþ olmasýdýr. |
|
305
|
|
|
|
|
Uzat dudaklarýný dedi gökyüzünü
Uzat ki sana sivastan öpücükler gelsin
Damla damla |
|
306
|
|
|
|
|
Reþit YAMAN'ýn bir öyküsü |
|
307
|
|
|
|
|
Kadýnlarýn üzerindeyken çýkardýklarý sesleri banyo yaparken de, sularý etrafa sýçratýrken de yaparlardý. Bu kadar yýkanmalarýna raðmen hiçbir suyun bunlarý arýndýrmayacaðýný ta o zamanlardan bilirdim. Þimdi önümdeki dosyalarda kadýnlara ve kýzlara yaptýklarýný anlatsam da bir görseniz! Hayatlarýnda en çok memnun olduklarý zaman soyunuk olduklarý, çýrýlçýplak olduklarý zamanlardýr. |
|
308
|
|
|
|
|
Ýnsan küpesiyle ortak kader paylaþýr mý?Ýster batýl inanç deðin ister rastlandý, paylaþýlyor bazen iþte size hikayesi. |
|
309
|
|
|
|
|
Aþka ulaþýrsýn bazen ama karþýndakine söyliyemezsin çünkü o aþk hep imkansýz olmuþtur... Ve olmaya devam edicektir... |
|
310
|
|
|
|
|
Karar verirken ne kadar özgürüz? Ya sonrasý? Peki ya sonrasýnýn sonrasý? Kaçmak, yakalanmak, kargaþa... Ah Üstad! Her þey unutuldu, oralarla baðým bir sen kaldýn. Yanýnda olmak orada senle beraber aðaca durmak isterdim köküm sen olan meyvelerimse ben. Yani bir yaným hep sen... |
|
311
|
|
|
|
|
duygularýmý rafa kaldýrdým. ölmek için çok nedenim var ama hiçbiri mantýklý deðil. yaþamak için çok nedenim var hiçbiri mantýklý deðil. mütemadiyen araftayým. |
|
312
|
|
|
|
|
Gücüm azalýyordu. Daha fazla kafa tutamýyordum ölüme. Öyle güçlüydü ki karþýsýnda savaþamýyordum artýk. Yavaþ yavaþ yürüyordum bilinmezliðe. Beni neyin beklediðini bilmiyordum. Ve iþte o an. Kalbimin durduðu, nefesimi tamamen kaybettiðim o an... |
|
313
|
|
|
|
|
seni seviyorum...hani umudum tükendiðinde çýkagelmiþtin ya.
elimi tutmuþtun en umulmadýk anda... |
|
314
|
|
|
|
|
Ankara’daki ilk akþamým… Ü. karþýmda. Güneþin nadir olarak rengârenk battýðý, buz gibi bir havada, kahverengi paltosuna sarýlmýþ, gülümsüyor..
Kýzýl saçlarý alnýna düþmüþ, elleri paltosunun cebinde. Bir þeyler anlatmak istiyor gözleri. Ben varamýyorum farkýna, güzelliði aklýmý almýþ durumda..
|
|
315
|
|
|
|
|
Mühür gözlerimi açtým senin renginle. Ellerin yüreðim kadar sýcaktý ilk ellerimdeyken. Ben o zamanýn sularýnda kaynayýp dökülen bir ýrmak kadar masumdum. Adý AÞK oldu, Sevgimi korkusuzca yüreðine saldýðýmda… Ve deli bir tay gibi sana koþtuðumda… |
|
316
|
|
|
|
|
Bazen diyorum ki;bir gün çýkýp gelsen bütün gemilerinle kuþatsan denizlerimi,iþgal etsen her yanýmý,savunmaya geçmeden sallasam beyaz bayraðý,görsen nasýl esir düþtüðümü gözlerine,bir daha bakmasan yüzüme öylece sussan.Bense kimseye hissettirmeden verdiðin nefesi çeksem ciðerlerime.Beynimin en ücra köþelerindeki þarteller atsa kararsa gözlerim ve çýkýp gelsem kapýna |
|
317
|
|
|
|
|
Bizim ailede; ihtiraslarý yüzünden etrafýný muzdarip eden çoktur. Ben; beklide bu yüzden hislerimden ziyade aklýmla yaþamak istedim.
Ýnsanýn sevdiði bir ev olunca kendisine mahsus bir hayatý olur. Etrafýmdaki her þeye kendi içimdeki saadet duygus |
|
318
|
|
|
|
|
Bir yarým hep sendin.Mutluydum seninle...
Hayallerimiz vardý, hiç el deðmemiþ umutlarýmýz.Saf ve temizdik...Ta ki sen benim bir yarýmý þüphenle öldürene dek... |
|
319
|
|
|
|
|
Ayrýk Otu sevdiðini düþünmüþ. Bu soðuk havada yalnýz býraktýðý sevdiðini… Sevgisi ile ýsýtamadýðý sevgilisini… Yersiz kýskançlýklarla üzdüðü sevgilisini… Þimdi ne çok istermiþ sevdiðinin yanýnda olmayý, bedeninin sýcaklýðý ile ýsýtabilme |
|
320
|
|
|
|
|
Nedense artýk konuþamýyor, anlatamýyor, yazamýyor, paylaþamýyordu. Belki de artýk hayal kuramýyordu... |
|
Anasayfa
