"Gelecek, şimdinin geçmişidir, sadece daha pahalı." - Woody Allen"

Şiir > Yaşam

üzgün

Kök

bulandıramaz kükürtlü akşam / şehrin kıyısındaki konduyu / ocağında tüten

nostaljik

Özlem Yağıyor

Terk ettiğim mavi kentlerin / Acısını taşıyan gözlerimden / Özlem

üzgün

Gurbet\_!

gurbet\_!!! / Sevgili sen misin ? / haykırsam hisseder misin

karamsar

28\. 10. 2001

Ekimin yirmi sekizinde / Hava çok soğuktu / Dünya kadar

üzgün

Ölüm

Ölüm / Oda loş, suresiz duvarlar kasvetli. / Kapı aralığından

karışık

Ayna

![]() / Ayna'ya baktım; sırtımı gördüm, / korku ile,

nostaljik

Gün

GÜN / Pencereyi araladım akşam girdi içeriye / Vazodaki çiçeğin

üzgün

Çocuk Olmak

Bir eksiklik var sanki bende, / eskisi kadar sevemiyorum çocukları. / Ne oldu? Neden

üzgün

İsimsiz

***Sen hiç gizlenmiş bir gözyaşını gördün mü?*** / ***Ben gördüm.*** / ***Bir çocuğun yüreğindeydi.*** / ***Sıcaklığın

KİTAP İZLERİ

Eşekli Kütüphaneci

Fakir Baykurt

Fakir Baykurt’un Vasiyeti: Kapadokya’da Bir Umut Destanı Bir yazarın son eseri, genellikle edebi bir vasiyetname niteliği taşır; kelimelerin ardında bir ömrün birikimi, son bir mesaj
İncelemeyi Oku
Başa Dön