karamsar
Yüzünü Dökme
orospu kana kokulu çiçekler açıyor sabaha inat.. / bahar artık hiç birşeyi değiştiremiyor..
Şiir > Soyut
karamsar
Dün Bir Kez Daha Düşündün
tam da baldıranların zehir kattığı gündü papatyalara, / tam yeşilin maviye küstüğü,
olumsuz
Sigara Dumanında Dolaşan Hayalet
Ciğerim' yanığından tütsülenirken odam, / Bir hayalet efkardı duman değil her nefes!
üzgün
Bitti
en güzel yalanların aylakça dolaştığı şehirde kimsesizliğime ağlıyorum.. / zamanla yarışmıyorum yarınlar yok
üzgün
Ve Yaşamak Mecburiyeti
ve biline ki bir şiir değildir şimdi yazacaklarım / bu güzel bir ölünün
üzgün
Tükenen Kalem...
neden tükenmez kaleme tükenmez derler / bilmezlermi onunda birgün tükeneceğini... /
üzgün
Neden İçim Yanar, Gözlerimden Kan Akar!
Soluk soluğa kalmıştı / Derdini anlatmak ne kabil, şakın birşekilde etrafında bakınıyordu
karamsar
... ve Mesafelerle Sınırlı
Sonsuzluğun kirli ve dipsiz boşluğunda / Parıldayan karanlık ile /
heyecanlı
Delilik
Derler ki, ruh, bedende hapsedilmiş nefestir, / Titreşen bir efsûndur, uyuklayan bir Mecnûn,
karamsar
Atlı Mahkümlar Geçtii Sabahı
atlı mahkumlar geçiyor cama akıyor terleri, gün / direnirken güneş karaltılarına kırgın-kızgın
üzgün
Kaç Ben Kattık Benliğimize Bedensiz
her adımda kendimizi bıraktık karanlıklara / her yolda kendimizi bulmak istedik her adımda
nostaljik
İnsan Olmuşlardı
Yollara düşmüşlerdi, / Büyük-küçük adımlarla sessiz. / Gölgeler bir günün
karamsar
Sen Öl Şimdi Şair!
Kalender suskularıyla tümceye döl bırakan şairler, / Köhne mevsimlerin ıssız nidalarına girdiler.
