"Yazmak, varoluşsal bir bunalımın, en azından bir süreliğine, başka bir varoluşsal bunalıma dönüşmesidir." - Franz Kafka"

Şiir > Soyut

üzgün

Nakış

Sessiz bir gecenin / Günah çıkartan ışığına rağmen / Dökülür

karamsar

Işıksız

Kokusunu hissetmeden içindeki dünyanın, / Aydınlıktan farksız senin kandırı hayatın. /

üzgün

Saksıda

Bir saksıda çiçeğim / Sıkıştırmışlar ufak tabağa / Oradan su

nostaljik

Giz

Hayat ne kadar kolay gelir insana, / Zaman zaten aşktı sevdalardan anlayana,

karamsar

Anıların Çığlığı

Yalnızdım rüyalarımda, baykuş kanatlarımda.. / Karanlıktı içime doğan güneşin ışıkları, /

üzgün

Basit Değil Komplike

“Bu aşkın hikayesi yazılamaz aslında. Hikayeler giriş, gelişme, sonuçtur çünkü. Bizim öykü şekerlendi. Girişti, gelişti, çok

üzgün

^^deliriyorum^^

Balkonundayım aklımın sınırlarının / Aşağı sarkıyorum çatımdan akan gözyaşlarıma aldırmaksızın /

KİTAP İZLERİ

Öyle miymiş?

Şule Gürbüz

Şule Gürbüz’ün Zaman ve Anlam Arasındaki Yankısı Bir kitabı roman yapan nedir? Belirli bir olay örgüsü, gelişen karakterler, diyaloglar mı? Şule Gürbüz’ün “Öyle miymiş?” adlı
İncelemeyi Oku
Başa Dön