Şiir > Soyut
üzgün
Gün Tutsak Gönül Mahkûm
GÜN TUTSAK GÖNÜL MAHKÛM / Gün tutsak gönül mahkûm, her tarafta ah-û zar
üzgün
Talan
\] anilar mazgal aralarindan akan pislikler kadar agir geliyor bileklerime ve kargalar sabahin en erken saatlerini
karışık
Aşk Ayetleri
(1)Ruh uçtu yukarılara.Yalvardı hayal denizi feryat içinde. / (2)Kuru kafalar geldi ayin ayin
üzgün
Kör, Kuru Mordan Ötesi Eflatun
çıplak kaldım labirentlerinin doksan derecelerle saptırdığı yollarında, / ışıklarını söndürdün aç kaldım, susuz
üzgün
Basit Değil Komplike
“Bu aşkın hikayesi yazılamaz aslında. Hikayeler giriş, gelişme, sonuçtur çünkü. Bizim öykü şekerlendi. Girişti, gelişti, çok
olumsuz
Oyuncaklar
Ne yapıyorsunuz!.. / Aynı boş bakışlar hepinizde; hepiniz aynı anda mı teslim oldunuz?
düşündürücü
Meçhul Randevu
Nerde, nasıl, ne zaman öleceğim bilemem / Bilsem sanki ne çıkar yazılanı silemem.
