Bir Hicranın İzlerinden Kalanlar!
Ne hicran ki gölgesi inletiyor ahıyla / Katrelerde kalan muradın feryadıyla
"Yazmak, varoluşsal bir bunalımın, en azından bir süreliğine, başka bir varoluşsal bunalıma dönüşmesidir." - Franz Kafka"
"Yazmak, varoluşsal bir bunalımın, en azından bir süreliğine, başka bir varoluşsal bunalıma dönüşmesidir." - Franz Kafka"
Ne hicran ki gölgesi inletiyor ahıyla / Katrelerde kalan muradın feryadıyla
Eğer şu bedbin gönlüm, / Bir öğreticiye rastlamasaydı, / Rahmeti
Ey hakikat aynasında bana hayalimi seyrettiren Rabbim / Şu geçen ömür süreğinde koştuğum
Çareler ki artık mecalsizdir tükeniyor / Halin dertleri yüzünden ketumlaşıyor /
Artık günbatımı gölgelerin oyunlarıyla son bulur / ve seni unutturur yalnızlığım..
Ben yıldızların insan soyuyla doğduğuna inanır / Renkleri aklın icat etmiş olabileceğini düşünürüm
tam da baldıranların zehir kattığı gündü papatyalara, / tam yeşilin maviye küstüğü,
Yağmurun mızrakları kırılıyor. / Yağarken otların üstüne. / Yağmur caddeleri
Ben de anlaşılabilirdim, / erhangi bir kalbin içinde yer edinebilir, /
Nurdan Gürbilek