"Yazmak, varoluşsal bir bunalımın, en azından bir süreliğine, başka bir varoluşsal bunalıma dönüşmesidir." - Franz Kafka"

yazı resim

Aşık kervanında, garip yolcuyum,
Aşkın, yüreğimden, taşar efendim.
Çöller ikliminin, mecnun kuluyum,
Vuslatın dağları, aşar efendim.

Beni, sensizliğin, narında yakma,
Hasret zincirini, boynuma takma,
Uzanan elimi, tut da bırakma,
Bu kul sensiz, nasıl, yaşar efendim.

Varsam huzurunda, boynum bükülür,
Halimi arzetsem, yaşlar süzülür,
Kurur yapraklarım, yere dökülür,
Hicabım, bu yüzden artar, efendim.

Çorak topraklara, inen yağmurdun,
Hakikat yolunda, parlayan nurdun,
Geceye, gündüzün, mührünü vurdun,
Sen yoksan, ümmetin, naçar efendim.

Belki günahkarım, sakın kınama,
Hasretlik çektirip, beni sınama,
Ayrılık sonunda, vuslat var ama,
Ne diye tüm yollar, uzar efendim.

Geliver, bulanık, sular durulsun,
Zalimin yüzüne, hesap sorulsun,
İnsanlık tarumar, artık kurtulsun,
Gönüller seninle, coşar efendim.
Kul kendinden, sana koşar efendim.

KİTAP İZLERİ

Öyle miymiş?

Şule Gürbüz

Şule Gürbüz’ün Zaman ve Anlam Arasındaki Yankısı Bir kitabı roman yapan nedir? Belirli bir olay örgüsü, gelişen karakterler, diyaloglar mı? Şule Gürbüz’ün “Öyle miymiş?” adlı
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön