"Yazarın özgürlüğü, yazdıklarının okurun aklını karıştırma özgürlüğüdür. Yoksa niye yazsın ki?" – Terry Pratchett"

Yalnızlığının Mabedinde

yazı resim

Dönüşün kendine doğru
Kendi derinliğine
İtmek gibi beni kendime
Bırakıp gitmek gibi

Sonra susuşun birden
Konuşmak gibi biraz
Kendi iç seslerinle
Sığınmak gibi korkuya
Yalnızlığın korkulu mabedine

Oysa her gidişinde
Her kaçışında kendi kendiliğine
Sessizce sana dönüşüyorum
Sanki sen oluyorum biraz

Bir yol bulup kendi içimden
Senin mabedinde duruyorum
Ve pençesinde bir çaresiz korkunun
Senin yalnızlığında kayboluyorum
]

KİTAP İZLERİ

Engereğin Gözü

Zülfü Livaneli

İktidarın Göz Kamaştıran Işığı ve Bir Hadımın Gözünden Saray Zülfü Livaneli’nin, okurunu XVII. yüzyıl Topkapı Sarayı'nın loş ve entrika dolu koridorlarına davet eden romanı "Engereğin
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön