Sürgün Gözlerin
Bir aşk mabedinden sanki ayrılmış / Kaç kalbi üzecek sürgün gözlerin
"Yazmak, varoluşsal bir bunalımın, en azından bir süreliğine, başka bir varoluşsal bunalıma dönüşmesidir." - Franz Kafka"
"Yazmak, varoluşsal bir bunalımın, en azından bir süreliğine, başka bir varoluşsal bunalıma dönüşmesidir." - Franz Kafka"
Bir aşk mabedinden sanki ayrılmış / Kaç kalbi üzecek sürgün gözlerin
Öyle uzakta durma gel dinle bak hikâyemi / Onmaz sinemde yara sen bana
YZKıyama durdu millet; karanlıktı, mum yandı / Taştı Büyük Menderes, uyuyan dev uyandı
Şebnem İşigüzel
Kızlar Kaçar Gider Bir Adiyle Sevişmeye / Gitarı bağırt /
Kim anlayacak beni? / Hortumu ayrılık olan şiirde/hepimize düşen /
Çaydanlığın isini sürme bileli beri / Gözlerin aydınlığı demlikten sızan ışık
Denizciler caddesinin en kral ciğercisi / seyyar ciğerci, ama ne ciğer yapar
Seni düşünürüm,yanında iken'de ,bir özlerim seni,bir daha özler / Tamam,sen yarimsin,öbür yarımsın,tamam,hem dünümsün,hemde
(Buseyi çok sevmiştik) / Tüm vedalar buruktur hüzün sinede sızı /
Bir yol beni dinle oğul, / İyi ol, doğrudan kaçma. /
Çığ çığ üstüne hazan geldi güllerin / Bir bir vurdular yapraklarını
Gevşet kundağımı biraz / Beni de salla anne / Henüz
Engin Geçtan