Şiir > Bireysel
üzgün
En Koyu Kızıllarını Giyinmişti Akşam...
\_\_Giderken yiğit yanımı da alıp götürdün ya / \_\_\_\_Boyun büker oldum gayrı karanlığa
karamsar
Yanı Başında
etten kemikten değil söyleyemedikleri / ağzımla sevişen şarabın terbiyesizliği /
üzgün
Aşk Çok Beklemiyor
lacivert gökyüzünden döküldü / sırların yakan bilinmezliği / ortasında bağrıma
üzgün
Bendeniz
Altına imzamı atacak denli taktire lâyık bir benlik taşımadım ben. / Heveslerim sınırsız
üzgün
Kırık Hayatlar
sabaha karşı ayaz,pencere önü, / kıvrılmış,büzüşmüşüm.. / soğuktanmı bilmem,azıcık üşümüşüm..
nostaljik
İsimsiz Bir Başkası
Kelimelere yaşam bahşedildiğinden beri bir eski zaman türküsünün çorak ellerini içimde taşırım. /