"Her sabah, yeniden doğma cesaretidir; umutla yaz hayatının sayfasına."

Deneme > İstanbul

üzgün

İstanbul,kış,umut

Mahrur bakışlı, azametli, sürme gözlü, uzun kızıl saçlı, yılan bakışlı bir saray kadını gibidir İstanbul.

umutlu

İpek Nehir, 1 Mayıs, Vay İstanbul...

Davullar, zurnalar, halaylar, oyunlar, Grup Yorum, Kardeş Türküler...Babaların omuzunda çocuklar..Bebek arabası süren anneler..Derdini anlatmak isteyen, kesinlikle 1.000.000 çok üstünde insan. Konuşmalar başladı, miting bitecek, Gümüşsuyu, Saraçhane, Mecidiyeköy kolları hâlâ uzayıp gidiyor. Gezi alanı da hıncahınç.

üzgün

Sana Geldim İstanbul

Hiçbir çağa özlem duymadan ve ayak uydurmadan, göğsüme yasladığım azgın deniz gibi, bir kuyruklu yıldız, bir kırık tekne, bir paranoya gibi, tiner çeken köprü altı çocukları gibi geldim sana. sürgün ve gemileri yakılmış bir mahkum olduğumu bilerek, son

olumsuz

Yarın Gece

yarın gece 95,6 frekansında 00:30 da gecenin içinden programındayım şiir kitabım "gelişigüzel - serpçe" yle

olumsuz

İstanbul

Hey Yeditepe İstanbul, sen bu yalanlarla bizi daha ne kadar tutacaksın elinde..

nostaljik

Ilık Bir Nefeste, İstanbul"dur Solunan...

Türlü, türlü oyunların vardı senin. Tren raylarının üzerine bıraktığın çiviler o tonlarca ağırlık altında ezilirdi de bunlardan kargılar ve ok uçları yapardınız. Küçükyalı’dan bindiğiniz banliyö treninin vagonları arasında koşuşturur, içeride başkalarını rahatsız etmeği göze alarak köşe kapmaca oynardınız hani. Suadiye sinemalarının gündüz matinelerinde dönemin en güzel filmlerini izlerde,

karışık

Raylı Sitemler

Benim içinde “O” sanki yıllarca beklenmiş ve sonunda hep vadedilen ha bugün ha yarın, gelecek denilen, yalnızlıktan devren kiralık kalbimi kiralayacak biriydi.

nostaljik

Bize Deniz Ozanı Gerek!

Topal Hasanı duyan var mı dersem haksızlık olur, belki de hatırlayan var mı demek gerek. İstanbulda doğan, yani denize doğan, denizle doğan, denizle büyüyen bilmez mi Topal Hasanı. Belki de bilmez. Anlatmak gerek.

nostaljik

"Kuşu Hicran Getirir, Dalgası Hüsran Götürür;"

Bir adanın öyküsü bu; topraksoylu bir halkın denizle kurabildiği ilişkiyi anlatan trajikomik bir öykü. Binlerce yıllık geçmişinin önemli bir kısmında deniziyle varolan, altı tarafı denizlerle çevrili, yaşlı, kocamış bir kentin balıkları binlerce yıl dillere destan, kitaplara konu olan bir kentin, Şehr-i İstanbulun yedi mil açığında sessizce cezasını çeken

nostaljik

Leo Buscaglia İle Söyleşi

Mahmut Bey, elimi bırakmadığı gibi bir de yemek davetini İstanbulun en güzide otellerinden birine "davet etme" cüretkarlığını da göstermişti. Asansörün yedinci kata gelmesi ile elim bir yabancının elinden kurtulmuş oldu. İşte o an var ya Leo, ben sana, o kadar içerlemiştim ki, anlatamam.

nostaljik

Kış Masalı

"Izdırabının en güzel bestelere döküldüğü, sefaletin gönüllere dokunmadığı tek şehir-İstanbul. "

olumlu

Ankara'da Yazılmış Bir İstanbul Yazısı

Bir ney sesi duyduğumuz zaman, gözlerimizi şöyle bir kapatsak. Muhayyilemizde ne güzellikler canlanır. Dilimize ne mısraı bercesteler düşer. Sıraya girer Mevlanalar, Yunuslar, Fuzulîler, Bâkiler, Nedimler…

üzgün

"M" İçin

bilinç altının bile geride bıraktığı bulanık geçmişine sığınıp temize çekti kendini.
işte…
bu kadar basitti!
hayallerini pazarlar birkaç kadın’ı daha altına alabilirdi.
nasıl olsa daha gerçek aşk’a vakti vardı.

Başa Dön