Ne denir ki sana artýk bilmem ki
Hangi sýfatla çaðýrýrým seni
Aþkým desem yetmez, sevgilim desem yetmez
Her þey tek kelimeyle zikredilmez
Ateþ hava su toprak desem
Dünyalarý anlatmak iþi bitmez
Cennet cehennem Araf desem
Sonsuz sevgim betimlenmez
En iyisi bir þey söylemeden bakayým yüzüne
Ben sussam da gözlerim dile gelir belki
Ellerim ellerinde dokunurken ben tenine
Tenim anlatýr belki hissettiklerimi
Ellerimin soðukluðu heyecanýmý
Ve seni kaybetme korkusunun ürkekliðini anlatýr
Gözlerimdeki seni yansýtan parýltý
Kendi güzelliðini sana anlatýr
Çünkü ben güzelliðini anlatamam sana dilim tutulur
Korkularýmý heyecanla anlatýrken içim acýr
O korktuðum kara günden bahsederken yüreðim burkulur
Ama bana bir gülümsersin karalar ak olur
Heyecaným korkularýmdan kurtulur
Seni ne zaman öpeceðimin heyecanýna karýþýr
Öptüðümde de dünyalar benim olur
Dünyalar da neymiþ senin yanýnda
Sen artýk benim oldun ya
Cennet bile kalsýn öbür dünyada
Dünyalar da dönüp dursun boþlukta
Ama sen hep kal yanýmda
Ben döneyim hep senin etrafýnda