ÖMRÜMÜZ

Nice güzel eserler býrakmadadýr marifet,
Herkesin gittiði yer,varacaðýn akýbet.
Bu sýrra tez erenler su içtiler pýnardan,
Kimi serden ayrýldý,kimi vazgeçti yardan.
Hatýra bile kalmaz bir kýrýlan testiden;
Dostluklar baki kalýr, vaz geçilmez eskiden. .
Bülbüle tesellidir þen öttüðü baharda,
Yazý kýþý düþünmez, onun aklý hep yarda.
Mazide kaldý hepsi,ne can kaldý, ne canan;
Ýçimde bir çocuk var,hatýrama aðlayan.
Ýþte hayat böyledir soldurur çiçekleri;
Ömür boyu kaçsan da öðretir gerçekleri.
Nerden geldi ak saçlar,deðirmende mi düþtü?
Bir ömre bedel yüzün zemherde mi büzüþtü?
Gezdiðin tozlu yolun eskide kaldý izi,
Ýþte dünya böyle böyle uyutmaktadýr bizi.
Tatlýsý da bizimdir, acýsý da bu ömrün,
Bazen asra bedeldir,bir nefes sýhhatli gün.
Bu dünya penceresi kýrýlmýþ bir hanedir,
Hayat her bir sayfasý kederli hikayedir…
Ey dünya, yalan dünya artýk sana darýldým!
Gül hatrýna dikene dört elimle sarýldým.
Ünver pazarlý