Bir burgu demirden, soðuk.
En üstten aþaðýya doðru kayar.
Pencerelerde ýþýðýn arkasýnda
Karaltý gölgeler.
Gökyüzünde uçak, küçücük ýþýklarý yanýp sönen
Þimþek çakar, ýþýðý görünür sadece
Kayar burgudan aþaðý.
Bir kadýn çýðlýðý,
Dedikodu; kolu kesilmiþ,
Boynu kesilmiþ…
Karanlýkta çýðlýðý.
Sokaklara demir balkondan bakar
Ýnsanlar…
Bir adam çökmüþ
Yere, yalnýz, göz ucuyla keser caddeyi.
Bir baþkasý sigarandan ister,
Verme baðýrýr alabildiðince,
Basar çýðlýðýný gösterir usturasýný;
Nerdeyim ben nerde,
Ne oldu sokaklara…
Sokaklar niye yalnýz, mutsuz,
Niye çýðlýklarla dolu
Nerde, tebessümler;
Taksilerde sopalar,
Þoförler sinirli…
Bakkallar da tezgah altýnda silahlar.
Nerdeyim ben nerde.
Burgudan kayýyorum aþaðýya,
Ýstanbul ne oldu sana,
Taksimininden bir baþka
Bir baþka ucuna siyah karanlýk.
Bu kaos bu karmaþa,
Burgudan kayarken aþaðýya,
Nerde lunaparklardaki eðlence,
Lunaparklar bile dehþet seslerinde artýk.
Eðlence maskelerde.
Gölgeler dolu her yer.
Pencerelerin arkasýndaki
Kara gölge, hangi
Gölgenin, hangi türü,
Çýðlýklar her yerde…
Kulaklarýn kaldýrmaz
Beynin kaldýrmaz
Çoðalýr gölgeler.
Bitmez çýðlýklar.
Kayarsýn burgudan aþaðýya,
Kayarsýn yalnýz.
Senin gibi
Kayan baþka burgulardaki insanlara da bakarsýn,
Bakarsýn.
Burgulardan kayýp dökülenler tek tek.
Bitince burgudan kaymalar,
Senin kayman, onun kaymasý, benim kaymam..
Ne olacak, sen ne olacaksýn, o ne olacak…
Ben ne olacaðým…
Gölgeler ve çýðlýklar.
Caddelerde uzun uzun burgular.
Tepesinden aþaðýya kayanlar,
Kayanlar.
Ýstanbul sana ne oldu,
Nerdeyim ben nerde.
Sana ne oldu Ýstanbul.
Sokaklar sana ne oldu.
Ne oldu…
12 Temmuz 2009
Gülten Aðrýtmýþ