|
Kýymalý Soðanlý Biber Salçalý Ekmek Arasý
(Gülten Aðrýtmýþ) 27 Temmuz 2009 |
Umut |
| |
 Sen hiç bilir misin, yokluk nedir?
Buzdolabýný açýp içinde yiyecek bir þeyler aramak nedir,
Bilir misin?
Varlýk içinde yokluk nedir, bilir misin? |
|
|
Hayat 'Life'
(Gülten Aðrýtmýþ) 9 Temmuz 2009 |
Yaþam |
| |
 Hayat, sürprizleriyle güzeldir.
Sürprizleriyle büyütür, hayat.
Çaðlayan gibi çoðalýr dostlar, kankalar.
Ölüm, sýnýrlýdýr.
Sýnýrsýz olan, hayattýr.
....
Gülten Aðrýtmýþ |
|
|
Esinti
(Gülten Aðrýtmýþ) 27 Haziran 2009 |
Fantastik |
| |
 Esinti...
Uzatýyorum. Uzatýyorum… Belki alýr okur, birileri daha kendi kelimesini de yanýna yapýþtýrýr, diye.
22 Ekim 1990 - 2009
Gülten Aðrýtmýþ
|
|
|
Annemin Mavi Gözleri... Yol gösterdi Bana... Önce
Mavi gölüm... oldu... sonra ben o gölün içinde oldum... gölüm göllerim oldu… renk deðiþtirdi hep... Bir dönem sarý, Bir dönem mavi; Bir dönem siyah, Bir dönem kýrmýzý, Bir dönem beyaz... oldu... annemin gözleri mavi bazen de yeþil oldu... sonra turkuaz... annemin gözleri… girdiðim gölün rengi oldu...göl bazen deniz oldu... kocaman bir okyanus oldu hep beni aradý..buldu... tuttu… bazen býraktý... onun mavi gözleri gözüm oldu... gözüm gözleri oldu… Birde ablamý koydu göle... denize okyanusa..onun da kahverengi gözleri gölün denizin okyanusun rengi oldu...göl, deniz okyanus, kabardý bazen ben cýktým, sakinlendi bazen girdim...bazen onsuz, bazen onla, bazen o da býraktý beni, bazen tuttu sýký, sýký... annemin eli onun elini uzattý bana benim elimi ona uzattý ve koydu üstüne ellerini... tuttu bir süre gücü yettiðince... sonra saldý haline... sanki içi rahat baktý uzun, uzun mavi gözleriyle hem ona hem bana hem de göle denize okyanusa... Bir de küçük bir abi vardý... kadife sesli... annemi dinleyen hep annemi çok seven... bilirdim ýlýk sesiyle dururdu orada bir yerde onun ela gözlerini görmesem de onu görmesem de girdiðim gölde, denizde ve okyanusta... bilirdim annemin mavi gözleri gibi mavi sesiyle konuþurdu benle, gölde, denizde okyanusta, gücüm bitince çýrp kollarýný diye seslenirdi... tutmasa da beni konuþurdu o mavi sesiyle... annem mavi gözleriyle onun da sesini koyardý ellerimizin arasýna... annem benim annem mavi deniz mavi göl mavi göz... mavi dünya mavi ses... mavi hayat mavi güzellikti... asla yeri dolamayacak olan… mavi bir evrendi... bazen hepsini yeþil de yapabilen turkuaz da... onun gözleri sonsuzluktaki korkuyu yýkan güvendi derinlik ve sahiplikti... annemin gözleriyle büyüdüm... kendi gözlerimle de yaþýyorum kahverengi olduðunu çoktan unuttuðum rengarenk gözlerimle yaþýyorum...
Gülten Aðrýtmýþ.
07.03.2009
|
|
