Gülerken sýzdý yüreðime gözyaþlarým…
Ama sakladým onlarý gülümsemelerin ardýna…
Gözlerimde yalan ifadelerle baktým insanlara…
Mutluyken mutsuzluðu yaþadým…
Rol yapmayý yakýþtýramadým kendime..
Konuþmaya karar verdim duygularýmla…
Tartýþtým onlarla beni saatlerce…
Sorunu bulmaya çalýþtým,
Buldum da…
Artýk güvenmeyecektim insanlara…
En azýndan kendim gibi görmeyecektim onlarý….
Tutmak istediðim elden uzak duracaktým…
Bakmak için içimin titrediði gözlere teslim olmayacaktým…
Kalbimle hayatýmýn yolunu ayýracaktým bir süre..
Denedim yeni yöntemimi..
Ama bu kez huzura kavuþtuðuma sevinirken neþemi kaybettim…
Paylaþacak kimse kalmadý etrafýmda yaþamýmý…
Yaslanacaðým omuzla yumruk atacaðým omuzu ayýrt edemez oldum…
Anladým ki ne yapsam olmuyor sevgiden kaçýnca yürümüyor hayat…
Þimdi kalbim ciddi bir diyette..
Aðýr sevgiler damarlarýný týkýyor kan dolaþmýyor …
Þimdi hafif sevgilerin mevsimi…
Þimdi kalbim dinleniyor….