Totem meslekli süreçler birçok ön ittifaklý giriþmeler sentezini ve birçok da sentez ayrýlýklarý yapmakla süreç kendi gel git eylemlerini yapan salýnýmlarýný veriyordu.

Kolektif süreç ilk kes birçok totem mesleklerini bir arada entegre ediyordu. Gruplar arasý kolektif ilik entegrasyonlu bileþik algýlar; ittifak basýnçlý baský ve etki ile ittifak entegrasyonlarýný kiþilere yükledi.

Ýttifaký kolektif etki ve kolektif gücün donanýmý sayesinde kolektifi oluþ kiþiler yeteneði haline getirildi. “Kiþiler de bir kolektif güç” gibi davranýr oldu. Ayrý ayrý gruplar süreci; teknik teknolojik deneyle olan aktarýmlar üzerinden kiþi becerili süreçler gibi davranýþlar ortaya koymaya baþlamýþtý.

Böylece kiþiler; kolektif grup meslekleri kiþiler düzeyinde bilgi beceri karakterlere dönüþüyordu. Kiþi çiftçilik yaparken hayvan da besleyip, sebze meyve de yetiþtirebiliyordu. Bu görülmemiþ muazzam bir sosyal ve toplumsal evrimdi.

Kýsaca kolektif süreçli büyük devimli eylem; kiþi imajlý küçük ve parçalý eylemlerle kiþi mesleklerine dönüþüyordu. Böylece ittifaký tümleþik kolektifi oluþ bir yandan da bu tür kendi çeliþkilerini ortaya koyuyordu. Bu çeliþkilerden bir yansýma da El meslekli El sahipliklerdi.

Entegre ideolojini büyük süreç kiþi boyutlu ideolojilere dönmekle El mana anlayýþý bu sinerjin rüzgârla biçimlenmiþ birçok kiþi boyutlu aksiyonlarý içeriyordu. Bu süreç, kiþi yeteneðine dönüþen kolektif ilik içindeki yansýmalarý, kiþi eksenli öðreti etrafýnda çevrimle iþti.

Süreç bu aþama da El öðretili aile ve köleleþtirme süreçli ittifak sözleþmesi olan iman ahitlerini ortaya çýkaracaktý. Süreç kiþi sahipliðini merkeze alan öðreti ve mana anlayýþýyla; nesnel bir kurum ve kurum aþma ile bunlarýn sosyal mana anlayýþlý eylen ritüellerine dönüþecekti.

Kiþi eksenli El öðretileri entegrasyonu küçük yapýlarýn bir araya gelip yeni bir sentez (oligarþin) yapýlarý ortaya koymasý, oluþmanýn dinamiði olmanýn yasasýydý. Paganlýk, lugal El lugal ilkler bu dönemin eseriydi. Kiþi sahipliði öðretili milletleþme kiþi eksenli oluþla irade ve yönetim oligarþi eksenli irade ve oluþumu ihsas ve ihdas etti. Millet kiþisi bir sahipliði kutsamanýn iman ahdi eksenindeki iradeye boyun büküþlerdi.

Böylece ilk kolektif süreçli oluþma ve öðrenme yaþantý aþmasý kiþi benci donanýmlara dönüþmekle kiþi sahipli benciliðin güdümüne girdi. Kolektif ilik sürecin deðiþmez yapý taþýydý. Ama kullanýmý kiþi özeline indirgenmiþti. Emeðin sistem belirleyiciliðini eksene aldýkça sakýncasý yoktu. Kolektif ilik kendi kendisini öðrenmekle; kendisini düþünsel anlayýþlý imge süreçler içinde kiþiye aktarmaya baþladý.

Ayný nesne karakterli aktarýmlar El mantýðý içinde ve oligarþi mantýðý içinde olmakla hem yeni süreç kendisini öðreniyordu. Hem de kendi üzerine kendi etkilemeli çeliþmeleriyle oligarþi merkezli yapýsýný âlem (yeryüzü) merkezli yapýya dönüþüyordu.

Süreç kolektif gücün yansýmasý oluþla sürüyordu. Ama kolektif oluþ sosyal mana anlamalý ve El öðretili süreç içinde tevhit düþüncesine dönüþen yabancýlaþmalarýyla süreç nesnel oluþunu yitirecekti. Tevhidi oluþ yanlýþ deðildi. Tevhidi oluþun; emeði tanýmayýp, kiþi sahipli iradeyi kiþi kontrollü sömürü süreçlerine dönüþmesi yanlýþtý. Bilginin yerine bilgisizliðin, cahilliðin ve köleci imanýn konmasý yanlýþtý.

Ýþte eksen çaðý bu dönemi yoðun þekilde biçimleyen dinsel çað süreç olmakla, özel bir öneme atýftýr. On beþ bin yýl önceki yaþam, nasýl þimdiki yaþam deðilse ve bu yaþamýn toplumca organik devinmenin toplum sal devimli toplumsal organik evrimiyse; sosyolojinin ve sosyal anlayýþýn da bir düþünce mana anlayýþla olan bir evrimi vardý.

Ýþte eksen çaðý oligarþi eksenli bu milleti salýnýmlý sosyolojik biçimlenmenin din anlayýþlarý adý altýnda biçimlenmesiydi. Özellikle yoksulluðun, çaresizliðin, ezilenlerin de kaale alýndýðý rab düþüncesinin baal ve El düþüncesinin önüne geçmesiydi.

Ýnsan olma üzerinde köleleþen Ýnsanýn, köleliði üzerinde insanlýk (hümaniste) düþüncesi içinde yeniden insanlýðýn ve insan haklarýnýn doðmasýydý. Bütün sakatlýklara raðmen mücadele sakatlýktan kurtulma oluþun mücadelesiydi. Sakatlýðý düzelte düzelte düzelmenin mücadelesiydi.

M.S 1215 Magna Karta gibi tarihe damga vuran belli oluþumlar 1789 Oligarþin ile burjuva demokratik devrimiyle çok daha baþka noktalara gelecekti. Organik evriminiz; toplum sal organik evriminiz, sosyal evriminiz; hepsi birbirine baðýntý olan; düþünce evriminizi bilmeden devriminizi de bilemezsiniz.

Nasýl Osmanlý padiþahý nükleer santral ve uzay çalýþmasý projeli yatýrýmlar öngöremezse; siz de bugün içinde saltanat olan, köleci sözleþmeler olan imanca söylem yatýrým ve düþünceleri milli oluþla söyleyemezsiniz. Güçlü sýnýflar; oligarþi dediðimiz sahiplik ve yönetim sistemini ortaya çýkarmýþtýlar.

Güçlü sýnýf demek akýl salýðý ve beden saðlýðý olukla güçlülük deðildi. Mülk sahipliði olmanýn güçlülüðüydü. Bunlarýn yöneten mantýðý da yönetimleri içinde çoban sürü iliþkisi olan anlayýþtý. Kaldýr sopayý; indir sopayý ki sürü ona göre itaatle olsundu.

Bu nedenle hem peygamberlik hem saltanat kendisini çoban olmakla tarif eder. Çoban olmanýn görüngün baský ve basýncýna itaati bekler. Bu bir köleci öðretidir. Oysa köleci dönem öncesi erken dönemde sürü çoban iliþkisini belirten, sürü çoban iliþkisin anlatan bir yönetim de yok yönetim tarifi de yoktu ve bu yansýmadan kaynaklý bir yönetim þekline yönelme yansýmasý da yoktu.

Ne sosyal oluþ, ne totemi oluþ çobaný da, sürüyü de bilmiyordu. Bu nedenle hiçbir zaman yöneten yönetilen iliþkilerinde “ben çobaným tebaam da sürüdür” dememiþtir. Demeyi aklýnýn ucunda bile geçirememiþtir. Totem meslekli gruplardan çoban meslekliler sürü çoban iliþkisini biliyorlardý. Ve asla ne yönetimleri ne söylemleri çoban sürü iliþkisi olmadýðý gibi ön ittifaklar da asla çoban sürü iliþkisinden doðamazdý.

Ön ittifaklý giriþmeler; normal, zorunlu ve günlük yaþamýn saðlanmasý ve üretim hareketi olan baðýntýlarsan dinamik içinde olan anlayýþ ve eylemlerle bir grup hareketi olmakla büyüyen organizasyonlardý.

Tarihi kesikli sürekli oluþun geliþim dizgesine göre ancak meþru olmayan gelenek ve iktisap þekli kendisini çoban yerine koydu. Karþýsýný da sürü yerine koydu. Böylece sýnýf öðretileri olan dinler ve dinler egemenli eksen çaðýnýn baský ve basýncý da; sürü çoban iliþkili düþünceye meþruiyet oldu. Bu söylem bir monarþi ve oligarþi söylemidir.

Roma ve Yunan yönetimleri aslýnda ne tam anlamýyla cumhuriyetti ne de meþru bir yönetimdi. Temelde yönetme iþi içinde yönetilen sýnýfý olmayan, oligarþi gücünün yönetimiydi. Yönetim þekli ne olursa olsun, yönetimler kolektif akýl olmakla bir kolektif huzura; danýþmak ve danýþýlmak zorundadýr.

Oligarþin yönetimin meþvereti de sonuçta oligarþin çýkarla bir yönetim ve danýþma olmasýyla, asla demokrasi deðildir. Osmanlý da sürü çoban iliþkisini gözeten; sürü çoban iliþkisini Allah’tan aldýðý yetki ve Zýllullah olmanýn teokratik söylemiyle, bir köle ve fetih geliri olan ganimet mantýðý üzerine çöreklenmiþ aile boyu soy oligarþisiydi. Aile oligarþinle olan, bir saltanattý.

Kurtuluþ savaþý bir avuç azýnlýk aydýnýn bilincinde demokrasi ve parlamenter sistemin danýþma ve danýþýlmasý olmakla halk egemenliðiydi. Halk egemenliði sýnýf bilinci içinde yurttaþ olma ve sýnýf bilinciyle yönetime katýlmayý ön görüyordu.

Halk sosyal yaþamlý ve toplumsal yaþamlý (iki yaþamlý) insan olmanýn bilinciydi. Her halk kiþisinin toplumsal yaþam (üreten) hayatý olmaya biliyordu. Bu köleci sistemin aile yapýsýndan kaynaklanan ikinci bir köleleþtirme olanýn süre gelen devamý olmakla evliliklerin çalýþana baðlý olma kuralýydý. Yani köleci aile miraslý bir sosyal yapý biçimleniþiydi.

Aile içi hizmet verenlerde sonuçta toplumsal hayata fiili katýlanlarýn hazýr oluþuna bir katký olmakla yine bir toplumsal yaþamdý. Toplum içinde üreten emeklerde nitelikli hünerli emek olmakla bireylikti. Ýþte halk yönetimi toplumsal üretim iliþkisi içindeki tüm kiþilerin iradi katýlýmýný ön gören temsili ilikle bir demokrasi ve cumhuriyetti. Yani sahipliði olmayanýn da sahipliði olan yönetimdi.

Günümüzde Osmanlýcýlýðý savunan þuursuzluk sürü çoban iliþkili oligarþin bir aile saltanatýna tebaa olmayý, fetih ve köle emeðini yaðmalayan ganimet iliði (açýkça talan ve hýrsýzlýðý) ve sermayeci mal mülk sahipliðinin egemenliðini isteyen; kendi özünü kendisine düþman gören düþünceden yoksun garipliklerdir.

Sermaye sýnýfý, oligarþi ve bunun uzantýsý olan lümpen din savunuculuklarý bunu ister de; köle bunu niye ister anlamak olasý deðildir! Yani parlamenter sistem siz bilinçsiz oldukça tek baþýna bir güvence deðildir.

Parlamenter sistem üretim alaný içinde ve üretim çevresinde olanlarý içeren emeði esas alan irade ile danýþma, danýþýlma ve sorgulanýr olma esasýnda hesap verilebilir bir denetimi öngörmekle güzel bir tarihi süreçtir. Ama bu demek deðildir ki oligarþin sermaye ve lümpen iþbirliði bize neyi nasýl gösterirse, gösterilen de bizim irade olmakla, biz de onu seçmeyeceðiz demek deðildi.

Ya da oligarþin saltanatlý irade, sütre gerisindedir. Parlamenter sistemle gerek mafyaca yöntemle; gerek terörle, gerek sponsor finansmanlarla ve gerekse iþ birlikçe taþeron yöntemlerle parlamenter sistemin merkezine oturup; süreci oligarþin saltanatla çevrime etmeye devam etmeyecekleri anlamýna hiç gelmez.

Parlamenter sisten seçtirmeden önce yurttaþýna bir bilgi ve bilinç iþi olmakla sosyo toplumlarýn evrimini bilmektir. Eksen çaðýný oluþan iman akitli oligarþi sözleþmesinin etkisinden kurtarýlmalýdýr. Bunu yapmayan hiçbir sistem, milli irade yutturmacasýyla adýný ne derse desin seçmen Eli ile oligarþini parlamenter sistem olmaktan kurtulamaz.

Ýrade ön ittifaklardan beri emeðin ve emek sahipli kolektif bilincin iradesidir. Kolektif bilinç kiþiler yansýmalý üreten emeðin sahiplik irade bilincidir. Bu nedenle ne baþta; ne ortada; ne þimdi; ne de gelecekte üretmeyen, emek tanýmlý olmayan, kölelik bilinci olmakla milletten yansýyan milli irade diye bir irade yoktur. Ya da millet ve milletin milli iradesi; eksen çaðýndan beri kölelik yasasýna katýlan ahidin bilincidir. Siz bilmeseniz de efendi köle sözleþmeli bilinçtir.

Günümüzde en yetkili bir aðýz “ben çobaným” demekle tarihi misyonunu açýk açýk mertçe deklare etmektedir. Çobanýn bilinci kendi özüdür. Otoritesi de sopa ya da asadýr. Çobanýn sopasýna bakanlar da avucu patlayana kadar onu alkýþlamaktadýr.

Sürü çoban söylemi oligarþin aileli Akad tan beri, Kenan ve Ýbranilerle söylene gelen darbý meselleri eksen çaðý saltanat bilincini pekiþen ideoloji oldu. Bu ideoloji ile saltanat için var olan sürü oluþumlarý besleyen kültürdü.

Çoban sürüyü kendisi için deðil de (!) sürüye merhamet ederek otlak yere götürüyordu. Totem dönemde ve totem dönem öncesinde sürü niye yoktu? Ve sürü sizde olan bu merhametle neden otlaða götürülmüyordu? Bu kültür Yakup tan ve öncesinden beri sürü üzerine saltanatýn merhametini de ön görmekle köleci dini söylemleri; Rabb söylemi þekline dönüþen bir bilinçle ifade etti.

“Kötülük etmekten vazgeçin.
Ýyilik etmeyi öðrenin,
Adaleti arayýn,
Ezilene yardým edin,
Öksüzün hakkýný koruyun,
Dul kadýnla ilgilenin”. Ýþaya

M.Ö 800 ila M.Ö 200 yýllarý arasý; bu tür anlatým içinde oluþumlarýyla eksen çaðý olmakla anýlýr.