En iyisi yazmak.
Çünkü ;
Konuþsam aðýr gelecek.
Sussam eksik kalýr.
Hiç bir þey yapmasam ihanet olur.
Yine de en iyisi yazmak :
Her geminin bir rotasý olduðu gibi, her insanýn da bir duruþu olmalý.
Duruþuna kaptanlýk eden bir de felsefesi olmalý insanýn.
Iþte o zaman, gündüz aydýnlýkta, gece karanlýkta yalpalamadan yolalýr insan.
Doðru istikamette yolalýr.
Ýþte o zaman yaz sýcaðýnda hafif ve serin, kýþ havasýnda sýcak ve derin duygular dolar içine insanýn.
Ýþte o zaman okyanusa açýlýp, dev dalgalarý aþmak, fýrtýnalarý atlatýp, yorgun ancak yokolmadan hedefe ulaþmak mümkün.
Ýþte o zaman etrafa güven vermek ve etrafa güven duymak olanaklý.
Çünkü senin bir felsefen var ve sen ona sým sýký sarýlmýþsýn demektir.
Saðlam bir duruþ sergilemenin yolu burdan geçer.
Rüzgar karþýndan eserse güçlenmene yarar.
Rüzgar saðýndan solundan eserse denge kurmana yarar.
Rüzgar arkandan estiðindeyse hýzýna hýz katar.
Herþey bir önem ve anlam kazanýr.
Çünkü senin sýmsýký sarýldýðýn o felsefenin kaptanlýk ettiði bir duruþun ve rotan var.
Bir felsefeyi dillendirip, bir baþka felsefenin tuzaðýna düþüp, bir üçüncüsünü taklit etmemeli insan.
Bu duruþ çürüktür.
Ýþte o zaman rüzgar da þaþkýnlaþýr, yelken de.
Karþýdan esen en ufak rüzgar düþmanýn kesilir.
Saðdan ve soldan esen her rüzgar seni hedefinden þaþýrýr.
Arkadan gelen rüzgar senin felaketini, senin yokoluþunu yakýnlaþtýrýr.
Ýþte bu yüzden, bir duruþu olmalý insanýn.
O duruþa kaptanlýk eden, sým sýký sarýldýðý bir de felsefesi.
Ýþte o zaman net olur insan.
Ýþte o zaman etrafý saydam ve saðlam olur.
Ýþte o zaman istediðini yürekten ister.
“Ýþte o zaman, tüm evren bu isteðin gerçekleþmesi için seferber olur.”
Ýþte o zaman kazanmanýn da kaybetmenin de bir haysiyeti ve onuru olur.
Kendini bilmeli insan.
Bilmiyorsa öðrenmeli.
Önce, evrenin içinde kendisinin bir zerre olduðunu kavramalý insan.
O zerrenin, yani benliðinin içine tüm evreni sýðdýrabilmeli.
Evet, bu kadar geniþ ve engin olabilir insan.
“Aþk harmanýnda savruldum, hem elendim hem yoðruldum, kazana girdim kavruldum, meydana yenmeye geldim” diyebilmeli.
Dinlemeli insan !
Sadece duymak için deðil, anlamak için dinlemeli.
Ýnsan, gözleriyle emdiði ýþýkla ve içine çektiði nefesle piþtiði gibi, kulaðýndan benliðine sýzan ateþle de piþmeye muhtaç olduðunu idrak etmeli.
Ucuz kahramanlýk maceralarýndan kendisini ve çevresini ancak böyle alýkoyabilir insan.
Sadece kendini deðil, yolcuysa mürettabatý, mürettabatsa Kaptan’ý, Kaptan ise gemiyi ancak böyle kurtarabilir.
Saygýn olmasý için, sýmsýký sarýldýðý bir felsefesi olmalý insanýn.
Felsefesine sadýk bir de duruþu.

Durak Arslan, Strasbourg, 23.03.2011