Okuldan hýzlý adýmlarla koþarcasýna eve doðru ilerleyen sabriye'nin yüzündeki gülümseme ne kadar neþeli olduðunun bir göstergesiydi o gün. Yolda karþýlaþtýðý arkadaþlarýnýn iyi günler dileklerini bile neþeli bir þekilde hýzlý hýzlý cevaplayýp yine hýzlý adýmlarla eve doðru ilerlemekteydi. Sonunda evleri görüþ mesafesine girmiþ ve sabriyenin yüzündeki gülümseme katlanarak büyümüþtü. Kapýnýn önüne gelmeden anahtarýný hazýrlamýþtý bile ve kapýnýn önüne gelmesiyle içeri girmesi bir olmuþtu. Çantasýný hemen giriþe býrakýp acele ile oturma odasýna koþup.
- Ben geldim' demiþti.
Ama kimseden ses yoktu. Tekrar,
- Ben geldimm' demiþti sesinin tonunu yükselterek. Fakat yine kimseden bir cevap alamayýnca.
- Ben geldim diyorum sizeee' diye baðýrarak dudaklarýnýn arasýndan çýkývermiþ isyanýnýn belirtisi olarak. Fakat hiç kimse onu duymuyormuþ sanki, en ufak bir tepki bile göstermiyorlarmýþ. Bunun üzerine bütün neþesi kaçar, sabriye olduðu yerde tepinerek bir yandanda aðlayarak "ben geldim diyorum size diyorum" diye tekrarlamaya baþlar ama yine hiç bir tepki yoktur. O sýrada uzaklardan bir ses gelir sanki kulaðýna, kim olduðunu anlayamaz ama bir ses ' sabriyee ' demektedir. Bunun üzerine sabriye aðlamayý ve tepinmeyi keser o sesi dinlemeye baþladýkca sesin annesine ait olduðunu farkeder fakat her þey birden bulanýklaþmaya baþlar, annesinin sesi daha iyi duyuldukca bütün gördükleri birbirine girip kaybolmaya baþlar, bir yandanda sabriye burdayým anne sesimi duyabiliyormusun diye ses verdikçe annesinin sesine; sesi kýsýlmakta boðazý kurumaktadýr. Bütün görüntü kaybolup karanlýða bürününce sabriyenin seside artýk çýkamaz hale gelir ve o anda; annesinin güzel sesi kulaklarýnda hiç olmadýðý kadar net yankýlanýr.
- sabriyee kalk kýzým sabah oldu geç kalacaksýn okula.
Sabriye duyduklarýna inanamamaktadýr çünkü hepsinin bir rüya olduðunun farkýna varmýþtýr yavaþ yavaþ ve birden gözlerini açýp yataðýnýn yanýnda oturan annesini gördüðü anda annesinin boynuna sarýlýp "ben geldim anne" diye büyük bir mutlulukla birlikte neþeyle sarýlýr.