Bazý insanlar yaþar aramýzda sevgiye dair hiçbir þey bilmeden, hissetmeden. Rol yaparlar etraflarýndaki herkese hissettiklerini kanýtlamak istercesine. Ayýrdýna varamazlar kendilerini mi yoksa diðer sevebilenleri mi kandýrabildiklerine. Her yerde görebilirsiniz onlarý; yolda yürürken, durakta otobüs beklerken ya da vapurlarda martýlara simit atarken. Ben onlara sevgi özürlüler diyorum.
   Sevgi özürlüler o kadar çýkmaz sokaklarýndadýrlar ki hayatýn nelere sahip olduklarýný ya da olabileceklerini bilemezler bile. Hiçbir þeye karþý zerre sevgi duymadýklarýndan buna baðlý duygularýn da kaynaðýný bilemezler. Hayatta diðerlerini de kendileri gibi zannedip herkesi sadece sever gibi yapar herkesin ruhundan birer ufak ýsýrýk alarak yaþarlar hayatlarýný. Bu kadar þeyi nasýl mý biliyorum onlar hakkýnda? Ben de bir sevgi özürlüyüm.
   Sevmeyi beceremediðimi fark edeli 2 yýl oluyor. Diðer her türlü duygunun ayýrtýna varabilirken sevgininkine varamamak o kadar da acý verici ki benim için. Öyle bir deneyiminiz olmadýðý için karþýnýzdakinin sevgisine deðer verememek o kadar dayanýlmaz ki. Karþýnýzdakinde býraktýðýnýz hayal kýrýklýðý ne kadar büyükse piþmanlýðýnýz da o oranda ölümcül oluyor. Her sevgi deneyiminiz ve her baþarýsýzlýðýnýzda kendinize lanet okursunuz sona geldiðinizde.
   Danýþtýðým bir çok insan hep ayný þeyi söyledi:”Sevemiyor deðilsin, sadece doðru kiþiyi bulamýyorsun.” Haklý olduklarý yanlar olmakla birlikte doðru kiþi olduðunu anlayana kadar daha arkamda kaç enkaz býrakmalýyým? Kaç kiþinin aklýnda benim ismim en okkalý küfürle eþanlamlý olmalý?
   En çok da yataðýma uzandýðýmda çöküyor üstüme özrüm. Beynimin içinde yýllardýr kendilerini hiç sevmemiþ, sadece alýþkanlýklarýndan dolayý iliþkiler yaþamýþ birisine dair kimisi hoþlantý kimisi saplantý derecesinde seven onlarca kadýnýn bazen fýsýltýlarý bazense çýðlýklarý duyuluyor. Sizce neden susmuyorlar?
   Þimdi aklýmý kurcalayan iki soru var; Günün birinde sevebilecek miyim ve diðer duygularým da günün birinde yok olacak mý? Bu yazýyý okurken sevgi beklemiyorum sizden. O duyguyu tanýmýyorum. Ama umarým siz sevebiliyorsunuzdur ve sevdiðiniz birisi vardýr. Eðer varsa sakýn onu býrakmayýn. Sevginin deðerini onu hiç sahip olmayanlar kadar kimse bilemez. Siz sakýn sýnamaya kalkmayýn…