Sabýr, sadece zorluklar karþýsýnda deðil, hayatýn her anýnda yaþanmasý gereken güzel bir ahlak özelliðidir.
Sabýr; ‘ Rabbin için sabret.’ (Müddessir Suresi,7) ayetinden de anlaþýlacaðý gibi yalnýzca Allah rýzasý içindir. Ýnsan ancak Allah'a olan imaný ve yakýnlýðý oranýnda sabýr gösterebilir. Karþýlaþtýðý olumsuz olaylarda gösterdiði güzel ahlak süreklidir. ‘Ýyilikle kötülük eþit olmaz. Sen, en güzel olan bir tarzda (kötülüðü) uzaklaþtýr; o zaman, (görürsün ki) seninle onun arasýnda düþmanlýk bulunan kimse, sanki sýcak bir dost(un) oluvermiþtir. Buna da, sabredenlerden baþkasý kavuþturulamaz. Ve buna, büyük bir pay sahibi olanlardan baþkasý da kavuþturulamaz.’ (Fussilet Suresi, 34-35) Ayetten de anlaþýldýðý gibi ‘sürekli’ olan güzel ahlaký sabredenlerden baþkasý gösteremez. Müminler her zaman en güzel davranýþý ve en güzel ahlaký gösterme konusunda kararlýdýr ve en ufak bir gevþeme göstermeden bu ibadeti yerine getirmeye devam ederler. Baþýna ne kadar büyük felaketler gelirse gelsin onlar için fark etmez. "Ey iman edenler, sabredin ve sabýrda yarýþýn..." (Al-i Ýmran Suresi, 200) ayetinde buyrulduðu üzere hayýrlarda yarýþýr gibi, sabýrda da yarýþmak bir mümin özelliðidir.
Karþýlaþýlan her türlü olay mümin için bir sýnav konusudur. Göstereceði sabrýn önemini çok iyi bilir ve Allah’ýn razý olacaðý tavrý göstermek için yoðun bir çaba sarfeder. Bunu yaparken de en ufak bir huzursuzluk ve sýkýntý duymaz. Çünkü her þeyde mutlaka bir hayýr olduðunu düþünür ve sonsuz bir tevekkülle Allah’a sýðýnýr, yardýmý da sabrý da yalnýzca O’ndan diler. Kader gerçeðini bilen ve her þeyin Allah’ýn kontrolünde gerçekleþtiðine inanan mümin, her zorluðun ardýndan mutlaka bir kolaylýk geleceðini ve Allah’ýn kimseye güç yetireceðinden fazlasýný yüklemeyeceði gerçeðini bilir. "Demek ki, gerçekten zorlukla beraber kolaylýk vardýr. Gerçekten güçlükle beraber kolaylýk vardýr." (Ýnþirah Suresi, 5–6) "Allah, hiç kimseye güç yetireceðinden baþkasýný yüklemez..." (Bakara Suresi, 286)
Sabýr, Kuran’da çokça üzerinde durulan ve namaz kýlmak, oruç tutmak gibi farz olan ibadetlerden biridir. ‘Ve onlar-Rablerinin yüzünü (hoþnutluðunu) isteyerek sabrederler, namazý dosdoðru kýlarlar, kendilerine rýzýk olarak verdiklerimizden gizli ve açýk infak ederler ve kötülüðü iyilikle savarlar. Ýþte onlar, bu yurdun (dünyanýn güzel) sonucu (ahiret mutluluðu) onlar içindir.’ (Ra’d Suresi,22) Sabýr göstermek, namaz ibadetini yerine getirmek gibidir. Sabýr vakti geldiðinde sabýr gösterememek, namazý vaktinde kýlamamak ve ecri kaçýrmaktan farksýzdýr. Allah sabýr gösterenleri cenneti ile müjdelemektedir. ‘Ýþte onlar, sabretmelerine karþýlýk (cennetin en gözde yerinde) odalarla ödüllendirilirler ve orda esenlik dileði ve selamla karþýlanýrlar.’ (Furkan Suresi, 75) Dünya hayatýnýn geçici olduðunu bilen mümin için, ahirette Rabbinin yüzü ve sonsuz cennet özlemi, sabýr göstermesi için yeterli bir sebeptir. Unutulmamalýdýr ki bütün ibadetlerde kararlýlýk ve süreklilik göstermek, sabýrlý olmakla mümkündür. Sabýr ibadeti, kararlý bir þekilde asla taviz vermeden uygulanmasý gereken ve insana sýkýntý deðil ferahlýk veren önemli bir ibadettir.
Mümin için Allah’ýn rýzasý ve hoþnutluðu çok önemlidir. Allah sevgisi ve korkusundan yoksun olan insan, bu hissiyattan uzaktýr. Bu nedenle Allah rýzasý için sabýr göstermek yerine tahammülü tercih eder. Hayat onun için katlanmak zorunda olduðu sýkýntýlarla dolu eziyet verici bir ortamdýr. Dayanabildikleri noktaya kadar dayanýrlar sonrasýnda isyan ederler. Sürekli yaþanan gerginlik, tedirginlik ve gelecek korkusu bedenlerinde geri dönüþü olmayan hastalýklara neden olur ya da isyanlarý onlarý intihara sürükler. Oysa Allah’a teslim olup sabreden mümin için sonsuz bir huzur ve güven duygusu vardýr. ‘Andolsun, Biz sizi biraz korku, açlýk ve bir parça mallardan, canlardan ve ürünlerden eksiltmekle imtihan edeceðiz. Sabýr gösterenleri müjdele. (Bakara Suresi, 155) Ayetin tecellisi olarak her gün milyonlarca insan sevdiklerini ya da mallarýný kaybeder. Sabýr gösteremeyenler için bu durum bir isyan noktasýdýr ve isyanlarý ‘NEDEN BEN’ sorusuyla baþlar.
Kutsal kitabýmýz Kuran’ý Kerim’de Peygamberlerin göstermiþ olduklarý sabýr örnekleri:
Hz Eyüb’ün, yakalandýðý hastalýk karþýsýnda gösterdiði sabýr, ayetlerde þu þekilde bildirilmiþtir: "Ve eline bir deste (sap) al, böylece onunla vur ve andýný bozma." Gerçekten, Biz onu sabredici bulduk. O, ne güzel kuldu. Çünkü o, (daima Allah'a) yönelip-dönen biriydi. (Sad suresi,44)
Hz. Yusuf, suçu olmadýðý halde yýllarca zindanda kalmýþ, ancak asla isyan etmemiþ, sabýrla ve tevekkülle Allah’a yönelmiþtir. "Rabbim, Sen bana mülkten (bir pay ve onu yönetme imkanýný) verdin, sözlerin yorumundan (bir bilgi) öðrettin. Göklerin ve yerin yaratýcýsý, dünyada ve ahirette benim velim Sensin. Müslüman olarak benim hayatýma son ver ve beni salihlerin arasýna kat." (Yusuf Suresi,101)
Hz. Musa’nýn annesi ise sonsuz bir tevekkül göstererek oðlu Musa’yý Allah’ýn emri ile suya býrakmýþ ve sabýrla Rabbine sýðýnmýþtýr. ‘ Musa'nýn annesine: "Onu emzir, þayet onun için korkacak olursan, onu suya býrak, korkma ve üzülme; çünkü onu biz sana tekrar geri vereceðiz ve onu gönderilen (elçilerden) kýlacaðýz" diye vahyettik (bildirdik). (Kasas Suresi, 7) Musa'nýn annesi ise, yüreði boþluk içinde sabahladý. Eðer mü'minlerden olmasý için kalbi üzerinde (sabrý ve dayanýklýlýðý) pekiþtirmemiþ olsaydýk, neredeyse onu(n durumunu) açýða vuracaktý. (Kasas Suresi, 10)
Kararýnýzý Verin:
Yaþadýðýmýz dünyanýn bir imtihan yeri, asýl yurdun ise ahiret olduðunu düþünürsek, bu noktada verilmesi gereken önemli bir kararla karþý karþýya kalýrýz:
Geçici Dünya hayatý mý? Sonsuz cennet mi? Sonsuz azap mý?
Kendimize sormamýz gereken soru öncelikle bu olmalýdýr. Tercih edilen mekan cennetse, cennete giden yolda sabýr ve kararlýlýkla ibadetleri yerine getirmek gerekir. ‘Göklerin, yerin ve her ikisi arasýndakilerin Rabbidir; þu halde O'na ibadet et ve O'na ibadette kararlý ol.’ (Meryem Suresi, 65)
Eðer bu soruyu görmezden gelip nefsi tatmin için sabýrdan ve diðer ibadetlerden vazgeçiyorsak, artýk ahirette edeceðiniz sabrýn Allah için bir deðeri olmayacaktýr. ‘Girin ona; artýk ister sabredin, ister sabretmeyin. Sizin için birdir. Siz ancak, yaptýklarýnýzla cezalandýrýlýyorsunuz.’ (Tur Suresi,16) Bu duruma düþmeden önce tevbe edelim ve sabýrla amellerimizi Salih kýlýp artýralým.
Duamýz son piþmanlýðý yaþamamak olsun.
ALTUÐ ÖZTÜRK